лабавы́ лобово́й;

л. ве́цер — лобово́й ве́тер;

~ва́я ата́ка — лобова́я ата́ка;

~во́е шкло аўтамабі́ля — лобово́е стекло́ автомоби́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гармата́н

(ісп. harmatàn, з афр. моў)

сухі гарачы паўн.-ўсх. вецер на Гвінейскім узбярэжжы Афрыкі, што дзьме зімой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гармсі́ль

(тадж. harmsel)

сухі гарачы вецер, які дзьме летам з поўдня ў перадгор’ях Капетдага і Зах. Цянь-Шаня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

містра́ль

(фр. mistral)

моцны, халодны паўночна-заходні вецер, які дзьме (асабліва зімой) з гор на міжземнаморскім узбярэжжы Францыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

northerly [ˈnɔ:ðəli] adj.

1. паўно́чны (пра вецер)

2. паве́рнуты/накірава́ны на по́ўнач;

in a northerly direction на по́ўнач, у паўно́чным напра́мку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

west​2 [west] adj. захо́дні;

a west wind захо́дні ве́цер;

the West Country гра́фствы, які́я размяшча́юцца на паўднёвым за́хадзе ад Ло́ндана

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брыз, ‑у, м.

Слабы вецер, які дзьме днём з мора на бераг, а ноччу — з берага на мора.

[Фр. brise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дма, ‑ы, ж.

Наносны пясчаны пагорак. Зноў і зноў на беражок тонкай выдмаю пясок вольны вецер сцеле. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., каго-што.

Узнімаць дыбам. Сіберны вецер барабаніў голлем, дыбіў пер’е маўклівых варон. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́мчаты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты, колерам падобны на дым. Дымчатыя акуляры. □ Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)