лі́нуць, -ну, -неш, -не; лінь; зак.

1. Рэзкім рухам выліць, узліць на што-н. вадкасць.

Л. вады на рукі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна ліцца, хлынуць патокам (пра дождж, святло, паветра і пад.).

Лінуў дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ся́трыць ’хвалявацца, пакрывацца дробнымі хвалямі (пра паверхню вады)’ (рагач., Сл. ПЗБ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

floatable

[ˈfloʊtəbəl]

adj.

1) плыву́чы (здо́льны трыма́цца на паве́рхні вады́)

2) сплаўны́ (пра раку́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

geyser

[ˈgaɪzər]

n.

1) ге́йзэр -а m.

2) esp. Brit. награва́льнік вады́ (для ва́нны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

upstream

[ʌpˈstri:m]

adv., adj.

су́праць плы́ні (ракі́), су́праць вады́; у кіру́нку да вярхо́ўя ракі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Кру́жык ’чарпак для вады’ (Федар. Рук.), ’кубак’ (Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Гл. кружка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зімаро́дак, ‑дка, м.

Невялікая птушка з доўгай прамой дзюбай і вялікай галавой, якая жыве каля вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пакрыцца пырскамі (вады, гразі і пад.). Заплюхацца з галавы да ног.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідрагенера́тар, ‑а, м.

Генератар, які ператварае энергію руху вады, атрыманую ад вадзяной турбіны, у электрычную энергію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадагрэ́йка, ‑і, ДМ ‑грэйцы; Р мн. ‑грэек; ж.

Пасудзіна для награвання вялікай колькасці вады; кіпяцільнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)