прэ́ліна, ‑ы, ж.

Разм.

1. Прэлае месца на скуры. Здалося, што з балотнай вадою сплыло з ног усё: і цяжкі размяклы абутак, і .. боль прэліны, і ламота ў суставах. Кулакоўскі.

2. Тое, што і прэласць. З ракі патыхае прэлінаю. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчамі́цца, ‑шчэміцца; зак.

Разм.

1. Шчыльна злучыцца, самкнуцца (пра зубы, пальцы і пад.). Пальцы Дразда сашчаміліся на гашэтцы, ажно пабялелі. Хомчанка.

2. перан. Адчуць боль, цяжар пад уплывам якога‑н. пачуцця (пра сэрца, душу). [Зарубчык:] — Нядобра сашчамілася ў мяне сэрца. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераціха́ць sich berúhigen (супакойвацца); áufhören vi (пра шум); verstúmmen vi (s) (моўкнуць); náchlassen* vi, sich légen (пра вецер, боль і пад.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зубны́

1. Zahn-;

зубны́ боль Záhnschmerzen pl, Záhnweh n -s;

2.:

зубны́ гук лінгв. Dentállaut m -(e)s, -e, Záhnlaut m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

silny

моцны; дужы, здаровы;

silny wiatr — моцны вецер;

silny ból głowy — моцны галаўны боль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ukoić

зак. кніжн. супакоіць, заспакоіць;

ukoić ból — уціхамірыць боль;

ukoić cierpienie — суняць (супакоіць) пакуту

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

complain

[kəmˈpleɪn]

v.

1) жа́ліцца, нарака́ць

to complain of a headache — нарака́ць на боль галавы́

2) ска́рдзіцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

strangle

[ˈstræŋgəl]

v.t.

1) душы́ць (насьме́рць)

2) ці́снуць; душы́ць (напр. пра каўне́р)

3) душы́ць, прыглуша́ць (боль, пазяха́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ferocious

[fəˈroʊʃəs]

adj.

1) лю́ты; злы

2) informal ве́льмі мо́цны, страшны́

a ferocious headache — страшны́ боль галавы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адце́рці, адатру́, адатрэ́ш, адатрэ́; адатро́м, адатраце́, адатру́ць; адцёр, -це́рла; адатры́; -цёрты; зак.

1. што. Трэннем выдаліць што-н. прысохлае, прыклеенае і пад.

А. бруд з вопраткі.

2. каго-што. Расціраючы, вярнуць адчувальнасць каму-, чаму-н.

А. шчокі з марозу.

А. ногі.

3. каго-што. Адціснуць, адцясніць; выцесніць (разм.).

А. саперніка.

4. што. Пашкодзіць, адцяць, прычыніўшы боль (разм.).

А. пальцы.

|| незак. адціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)