Verbum

зда́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць здатнага. Такі кірунак думак паказваў на .. [Зосіну] здатнасць думаць і разбірацца ў справах. Чорны.

кігі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абзывацца гукамі, падобнымі да «кі-гі». Адно над узбалоццем кігікаюць кнігаўкі. Чорны.

мажне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Разм. Рабіцца, станавіцца мажным. Марыля з кожным годам яшчэ больш мажнела. Чорны.

наса́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Абл. Насавая хустачка, насоўка. [Чалавек] .. абціраў насаткаю вусы. Чорны.

паабсыпа́цца, ‑аецца; зак.

Абсыпацца — пра ўсё, многае. Акопы былі зруйнаваны гарматным агнём: зямля з краёў паабсыпалася... Чорны.

панаку́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і панакупляць. [Гушка:] — Людзі просяць калёсы нарабіць, абадоў панакуплівалі. Чорны.

патаргава́цца, ‑гуюся, ‑гуешся, ‑гуецца; зак.

Таргавацца некаторы час. Тоня паспрабаваў як умеў далікатна і лісліва патаргавацца. Чорны.

паўлада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Уладаць некаторы час. [Бухча:] Каб толькі хутарам паўладаць мог я яшчэ. Чорны.

паха́бны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Непрыстойны, бессаромны. Вэня міргнуў Стафанковічыку, той адказаў яму такім жа пахабным міргам. Чорны.

пе́рсцень, ‑я, м.

Пярсцёнак з каштоўным каменем. Чорны персцень на пальцы цьмяна пабліскваў пры свеце газоўкі. Лынькоў.