бе́рма

(ням. Berme)

уступ на адхоне плаціны, чыгуначнага насыпу, які робіцца для таго, каб надаць адхону большую ўстойлівасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бі-

(лац. bis = двойчы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на падваенне таго, што выражана другой часткай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дуапсо́нія

(ад лац. duo = два + psonia)

эканамічная сітуацыя, пры якой канкурыруюць два пакупнікі аднаго і таго ж тавару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

епты́м’я

(гр. epitimia)

пакаранне ў выглядзе посту, доўгіх малітваў, якое накладаецца царквой на таго, хто парушае рэлігійныя нормы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перала́зіць kléttern vi (s) (цераз што-н über A); hinüberklettern* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); herüberklettern vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

перала́зіць це́раз парка́н über den Zaun kléttern, den Zaun überstéigen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уве́рх прысл nach óben; heráuf (у напрамку да таго, хто гаворыць); hináuf (у напрамку ад таго, хто гаворыць);

падня́ць уве́рх heráufheben* vt; hináufheben* vt; empórheben* vt;

уве́рх па рацэ́ flússauf(wärts), strómauf(wärts);

◊ ру́кі уве́рх! Hände hoch!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

as well

а) такса́ма; апрача́ таго́

I can do it as well — Я такса́ма магу́ гэ́та зрабіць

б) адно́лькава

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

after​3 [ˈɑ:ftə] conj. (у даданых сказах часу) пасля́ таго́ як;

I found your keys after you had left. Я знайшоў твае ключы, як ты пайшоў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

впригля́дку нареч., прост., шутл. упрыгля́дку;

пить ко́фе (чай и т. п.) впригля́дку піць ка́ву (чай і да таго́ падо́бнае) упрыгля́дку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прегреше́ние ср.

1. (действие) парушэ́нне (зако́на, звы́чаю і да таго́ падо́бнае); см. прегреша́ть​ 2;

2. (грех) грэх, род. граху́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)