Спец.Сукупнасць асобін аднаго віду жывёл або раслін, якія займаюць пэўную тэрыторыю і ўзнаўляюць сябе на працягу вялікай колькасці пакаленняў.
[Ад лац. populus — насельніцтва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асірыяло́гія, ‑і, ж.
Навука аб мовах, пісьменнасці, культуры і гісторыі Асірыі і Вавілоніі, а таксама сукупнасць навук, якія вывучаюць цывілізацыі, што карысталіся клінапісам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гукаізаля́цыя, ‑і, ж.
Здольнасць не дапускаць пранікнення гукаў і шуму, а таксама сукупнасць сродкаў, якія забяспечваюць непранікальнасць гукаў, шуму. Гукаізаляцыя памяшкання. Павысіць гукаізаляцыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакументалі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Сукупнасць дакументальных твораў мастацтва. Дакументалістыка ў нас займае добрую долю ў кніжнай прадукцыі, што выпускаецца выдавецтвамі.«Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
санітары́я, ‑і, ж.
1.Сукупнасць мерапрыемстваў, накіраваных на захаванне і ажыццяўленне правіл гігіены, на ахову здароўя насельніцтва.
2.Уст. Тое, што і гігіена.
[Ад лац. sanitas — здароўе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суднаваджэ́нне, ‑я, н.
1. Майстэрства ваджэння суднаў пэўным курсам.
2.Сукупнасць навуковых дысцыплін і практычных прыёмаў, на якіх грунтуецца гэта майстэрства. Курс суднаваджэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фітацэно́з, ‑у, м.
Сукупнасць раслінных арганізмаў на адносна аднародным участку, што знаходзяцца ў складаных узаемаадносінах як паміж сабой, так і з навакольныя асяроддзем.
[Ад грэч. phytón — расліна і koinos — агульны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наменклату́ра, -ы, ж.
1. Пералік або сукупнасць назваў тэрмінаў, што ўжываюцца ў якой-н. спецыяльнасці.
Геаграфічная н.
Н. лекавых сродкаў.
2.зб. Наменклатурныя работнікі, а таксама спісы адпаведных пасад (разм.).
|| прым.наменклату́рны, -ая, -ае.
Н. работнік.
Наменклатурныя кадры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патэнцыя́л, -у, м.
1. Фізічная велічыня, што характарызуе сілавое поле ў дадзеным пункце (спец.).
2.перан. Ступень магутнасці ў якіх-н. адносінах, сукупнасць сродкаў, неабходных для чаго-н. (кніжн.).
Ваенны п. (рэсурсы для вядзення вайны). Эканамічны п. краіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ínbegriff
m -(e)s, -e су́тнасць, суку́пнасць
mit ~ von… — уключа́ючы; уклю́чна
mit ~ áller Éinzelheiten — з усі́мі падрабя́знасцямі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)