фітацэно́з, ‑у,
Сукупнасць раслінных арганізмаў на адносна аднародным участку, што знаходзяцца ў складаных узаемаадносінах як паміж сабой, так і з навакольныя асяроддзем.
[Ад грэч. phytón — расліна і koinos — агульны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)