увіха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. каля каго-чаго, па чым. Хутка і спрытна рабіць што-н., займацца чым-н.; клапаціцца пра каго-, што-н.

У. каля печы.

2. каля каго-чаго і за кім-чым. Тое, што і увівацца.

У. каля начальства.

3. Хутка рухацца, круціцца.

Трос круціўся, увіхаўся.

|| наз. увіха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Гібе́ць ’гібець, прападаць’ (БРС, Шат., Сл. паўн.-зах.). Укр. ги́біти, рус. дыял. гибе́ть ’старанна займацца чым-н.’, ст.-чэш. hyběti ’гінуць’, серб.-харв. (XV ст.) gibjeti ’гінуць’, дыял. ги́бети ’моцна жадаць’. Прасл. *gyběti ’тс’ (роднаснае з *gybnǫti, *gybati). Трубачоў, Эт. сл., 7, 217–218.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Налажы́цца ’прывучыцца, прыстасавацца’ (Нас.), ’прызвычаіцца, прывыкнуць’: Ты хлопец цэпкі, скора наложышся рабіць як трэба (Кудравец), параўн. польск. nałożyć się ’тс’, параўн. рус. наложи́ть ’шчыра працаваць, займацца чым-небудзь’. Ад налажы́ць ’схіліць, прывучыць’, параўн. з іншым вакалізмам наляга́ць, нале́гчы ’рабіць намаганне; насядаць’. Гл. налог, налога.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dabble [ˈdæbl] v.

1. плю́хацца (нагамі, рукамі ў вадзе)

2. (in/with) забаўля́цца, це́шыцца; займа́цца (чым-н.) па-ама́тарску;

He dabbles in politics. Ён гуляе ў палітыку.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сталя́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Выконваць сталярныя работы; займацца рамяством сталяра. Матросы ўжо марылі, як яны дэмабілізуюцца, хто пачне сталярнічаць, хто настаўнічаць, многія збіраліся працягваць вучобу. Б. Стральцоў. Бацька сталярнічаў пад павеццю. Адтуль далятаў .. свіст фуганка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цясля́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Выконваць цяслярскія работы, займацца рамяством цесляра. Бацька цяслярыў у пана, і там яго прыбіла каля зруба. Брыль. Мала каму верылася, што толькі год таму, як .. [Кандрат] яшчэ на поўную сваю сілу цяслярыў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гандлява́ць

(польск. handlować, ад ням. handeln)

1) весці гандаль, прадаваць і купляць тавары;

2) займацца гандлем як прафесіяй;

3) перан. паступацца чым-н. высакародным дзеля нажывы (напр. г. сумленнем).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

huckster

[ˈhʌkstər]

1.

n.

1) вандро́ўны гандля́р

2) гандля́р дро́бязьзю

3) кары́сьлівы, несумле́нны гандля́р

2.

v.i.

займа́цца дро́бным га́ндлем; таргава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

maraud

[məˈrɔd]

1.

v.i.

марадзёрстваваць, займа́цца марадзёрствам, рабу́нкамі (у час вайны́)

2.

v.t.

рабава́ць

3.

n.

марадзёрскі напа́д, марадзёрства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

палява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак.

1. на каго, каго, за кім і без дап. Займацца паляваннем.

П. на ваўкоў.

Ён паляваў мядзведзя.

П. за перапёлкамі.

П. за варожым разведчыкам (перан.).

2. перан., за кім-чым або на што. Старацца раздабыць, атрымаць, украсці што-н. (разм.).

П. за рэдкай кнігай.

3. Знаходзіцца ў стане цечкі (пра жывёлу; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)