прыстру́ніць, ‑струню, ‑струніш, ‑струніць; зак., каго-што.
Разм. Прымусіць весці сябе як належыць; праявіць строгасць у адносінах да каго‑н. Прыструніць распусніка. □ Не толькі маці, але і сам Нічыпар Патупчык угаварылі дачку, нават прыструнілі, што калі не паслухаецца, то будзе кепска... Кавалёў. — Правільна! — падняў руку каваль. — Усып яму па самую пятніцу! Хто ж можа прыструніць Алеся... Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скланя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.
1. Змяняць па склонах.
2. перан. Разм. Часта ўспамінаць, многа гаварыць пра каго‑, што‑н. (звычайна непрыхільна). Хлопцы нявесела жартавалі і ціха скланялі дырэктара, які не дазволіў нікому з іх весці машыну. Шамякін. [Дубовік:] — Там і цябе скланялі! Не хвалюйся! Сіўцоў.
•••
Скланяць на ўсе лады — тое, што і скланяць (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фланкі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што і без дап.
1. Весці агонь уздоўж лініі фронту ў фланг баявых парадкаў ворага. // Прыкрываць з флангаў. Фланкіраваць бераг.
2. Быць, размяшчацца па баках чаго‑н. Стройныя ажурныя вежы [касцёла] фланкіруюць .. фасад і далёка відны на фоне нізкай забудовы Замосця. «Помнікі».
3. Уст. Выконваць баявыя прыёмы пікай, седзячы на кані.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
торг I (род. то́ргу) м., в разн. знач. торг;
ве́сці т. — вести́ торг;
т. праця́гваўся цэ́лы дзень — торг дли́лся весь день;
◊ паспе́еш з ко́замі на т. — погов. не торопи́сь, успе́ешь
торг II межд., в знач. сказ., разг. дёрг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
moderíeren
vt
1) змянша́ць, змякча́ць, аслабля́ць, зніжа́ць
2) тармазі́ць, гамава́ць
3)
éine Séndung ~ — ве́сці перада́чу (на радыё, тэлебачанні)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
konferíeren
vi
1) право́дзіць канферэ́нцыю
2) (über A) ра́іцца, право́дзіць нара́ду (па чым-н.)
3) тэатр. ве́сці канфера́нс
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verschlóssen
a
1) замкнёны; зашчэ́плены
hínter [bei] ~en Türen verhándeln [beráten*] — ве́сці перамо́вы [ра́іцца] за зачы́ненымі дзвяры́ма
2) перан. замкнёны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
roaring [ˈrɔ:rɪŋ] adj. шу́мны, бу́рны; гу́чны, мо́цны;
a roaring fire аго́нь, які́ бушуе;
roaring applause бу́рныя апладысме́нты
♦
do a roa r-ing trade (in smth.) infml ве́сці бо́йкі га́н даль (чым-н.);
a roaring success ашаламля́льны по́спех
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Аксны́ ’восці ячменю’ (Мат. Гродз., Сцяшк. МГ). Параўн. оксці ’прылада, якой колюць рыбу ў вадзе, восці’ (Сцяшк. МГ), акснэ, асны, асценцы ’адросткі пер’яў’. Арашонкава і інш. (Весці АН БССР, 1971, 1, 90) супастаўляюць з літ. akstìs, ãkstinas ’шып, асцюк’, адзначаючы распаўсюджанасць пералічаных назваў адросткаў пер’яў толькі на паўднёвым захадзе. Усе формы з тыповым балтыйскім устаўным к запазычаны з літоўскага (параўн. Фрэнкель, 5–6).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Капцю́р, кабздю́р ’кіпцюр’, ’пазногаць’ (ТСБМ, Гарэц., Сцяшк., Мал.; ушац., леп., гродз. КЭС; барыс., чэрв., шчуч., бярэз., глыб., навагр. Сл. паўн.-зах.), чэрв. копаць ’капыт, край капыта’ (Сл. паўн.-зах.). Пачатковае ка‑ узнікла пад уплывам когці з кі‑: кіпці ’кіпцюры’ (Сл. паўн.-зах., ТСБМ). Апошняе з’яўляецца балтызмам, параўн. літ. kìbti ’чапляцца’, ’прыліпаць’, kìbčius ’той, хто чапляецца’ (Арашонкава, Весці, 1, 1971, 91; Лаўчутэ, Слов., 114).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)