Verbum

праскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; зак.

1. Прабегчы, праехаць наўскач, скачкамі якую-н. адлегласць, цераз што-н. або мінуўшы што-н.

Праскакалі коннікі.

2. Правесці які-н. час скачучы.

прыз², -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Захопленае ў марской вайне судна або іншая маёмасць, якія па міжнародным праве пераходзяць ва ўласнасць таго, хто іх захапіў.

|| прым. прызавы́, -а́я, -о́е.

прыляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак., што да чаго.

Прымацаваць ліпкае або ліпкім.

П. аб’яву да сцяны. П. пластыр.

|| незак. прыле́пліваць, -аю, -аеш, -ае і прыляпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

разва́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. мн. Рэшткі разбуранай пабудовы ці паселішча, руіны.

Разваліны горада.

2. перан. Пра старога або разбітага хваробай чалавека (разм.).

Ён нагадваў жывую разваліну.

рамо́нт², -у, М -нце, м. (спец.).

1. Папаўненне табуна або статка маладняком.

2. Ліквідацыя зрэджанасці пасеваў, прысад насеннем, саджанцамі і пад.

Р. вінаградніку.

|| прым. рамо́нтны, -ая, -ае.

Р. маладняк.

рэфле́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэлескоп з увагнутым люстрам або сістэмай люстраў.

2. Адбівальнік прамянёў у форме ўвагнутай паліраванай паверхні.

Лямпа з рэфлектарам.

|| прым. рэфле́ктарны, -ая, -ае.

са́джанец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Маладая расліна, вырашчаная ў гадавальніку з чаранкоў або сеянцаў і прызначаная для перасадкі ў іншае месца.

Саджанцы сліў.

|| прым. са́джанцавы, -ая, -ае (спец.).

сіньёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У Італіі: пан, а таксама форма ветлівага звароту да мужчын, якая звычайна ўжыв. перад імем або прозвішчам.

|| ж. сіньёра, -ы, мн. -ы, сіньёр.

стапта́ць, стапчу́, сто́пчаш, сто́пча; стапчы́; стапта́ны; зак.

1. гл. таптаць.

2. што. Доўга носячы, знасіць або скрывіць на адзін бок (пра абутак).

С. боты.

|| незак. сто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

ста́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак.

Рабіцца старым або больш старым; старэць.

За работай няма калі с.

◊

Старыцца ў дзеўках — вельмі доўга не быць замужам.

|| зак. саста́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца.