протя́вкать сов., разг.

1. зага́ўкаць, задзя́ўкаць, заця́ўкаць;

2. (какое-то время) прага́ўкаць, прадзя́ўкаць, праця́ўкаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прохрипе́ть сов.

1. (издать хрип) прахрыпе́ць, захрыпе́ць, хры́пнуць;

2. (какое-то время) разг. прахрыпе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прошата́ться сов.

1. прост. прабадзя́цца, праблука́ць;

2. (шататься, колебаться какое-то время) прахіста́цца, пракалыва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проко́п м.

1. (действие) прако́пванне, -ння ср.;

2. (то, что прокопано) прако́п, -пу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу межд. чу́еш, ці́ха, тс;

чу, кто́-то е́дет! чу́еш (ці́ха, тс), не́хта е́дзе!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́хта (род., вин. не́кага, дат. не́каму, твор., предл. не́кім) мест. неопр. кто́-то; (некий человек — ещё) не́кто;

н. пасту́каў у акно́ — кто́-то постуча́л в окно́;

мне здало́ся, што вы гавары́лі з не́кім — мне почу́дилось, что вы говори́ли с ке́м-то;

падышо́ў н. ў чо́рным — подошёл не́кто в чёрном

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невялі́чкі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і невялікі (у 1, 2 знач.); маленькі. Па вадзе плылі невялічкія лодкі. Юрэвіч. Машыны ішлі то невялічкімі групамі, то па адной, з пэўным інтэрвалам. Дадзіёмаў. Невялічкі марозік за ноч пакрыў інеем .. лісты. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карцёжнік, ‑а, м.

Разм. Заўзяты ігрок у карты. Усхадзіліся карцёжнікі. Ці то не падзялілі банка, ці то хто зжульнічаў з іх. Лынькоў. Калі стары Карповіч памёр, як адзіны сын, заядлы карцёжнік, прайграў у карты маёнтак другому карцёжніку. Рунец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закасі́ць ​1, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што і чаго.

Косячы, перайсці мяжу, скасіць частку чужой сенажаці. То закосіш чужога трохі, то заарэш, а праз гэта кожны дзень сваркі, панятыя. Галавач.

закасі́ць ​2, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак.

Пачаць касіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да размовы (у 1 знач.), уласцівы ёй. Размоўная інтанацыя вершаў Маякоўскага. Размоўны стыль. □ Кідаецца ў вочы рытмічнае багацце паэмы [«Ясныя водбліскі» А. Бялевіча]. Рытм тут — то просты, размоўны, які нагадвае гаворку, то мілагучны і пявучы. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)