◎ Картаплі́шча ’поле, дзе расла бульба’ (Сцяшк., Яшк.). У адрозненне ад папярэдняга ўтворана на беларускім моўным грунце.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
eyeshot
[ˈaɪʃɑ:t]
n.
по́ле зро́ку
out of eyeshot — па-за по́лем зро́ку
in eyeshot — у по́лі зро́ку, як во́кам кі́нуць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ржы́шча, рыжы́шчо, ржы́шчо ’іржышча, поле на якім зжата жыта’ (ТСБМ, Чуд., Бяльк., Выг.; віл., Сл. ПЗБ; паўсюдна, ДАБМ), ’зжатае поле’ (карэліц., Нар. лекс. і ДАБМ, камент., 852; Сцяшк.), ’сцелішча’ (стаўбц., ЛА, 4), ржы́шчыка ’іржэўнік’ (Юрч. СНЛ). Да іржышча (гл.). Сюды ж жы́ршча ’іржышча’ (Сл. ПЗБ) у выніку перастаноўкі пачатковых ржы‑ ў жыр‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бульбя́нішча, ‑а, н.
Поле, з якога сабраны ўраджай бульбы, на якім папярэдняй культурай была бульба. [Гаспадыня:] — Незадоўга перад тым [здарэннем] мы выбралі бульбу і гусі хадзілі па бульбянішчы. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вако́л,
1. прысл. Кругом, навокал. Вакол ляжала маўклівае пустое поле. Колас.
2. прыназ. з Р. Кругом чаго‑н. Вакол старога графскага саду і парку шуміць калгасная збажына. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікраклі́мат, ‑у, М ‑мэце, м.
Клімат невялікіх участкаў, абумоўлены асаблівасцямі мясцовасці (лес, поле, балота і пад.). Рэзка адрозніваюцца ад мяшаных змрочныя яловыя лясы.. Тут свой мікраклімат, падлесак. Гавеман.
[Ад грэч. mikrós — маленькі і клімат.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да міны 1. Па ўсім было відаць, што міннае поле пачыналася недзе на балоце і канчалася крокаў за дваццаць ад зямлянак. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упо́бачкі, прысл.
Абл. Побач. Ззаду за падводамі на поле ішлі Міхал з Грасыльдай, ішлі ўпобачкі, плячо ў плячо, гаманілі моцна — на ўвесь Земфонд — і размахвалі, размахвалі рукамі. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фрэзеро́ўшчык, ‑а, м.
Рабочы, які працуе на фрэзерным станку. Сапраўды, чаму б Сяргею не пайсці на завод імя Кірава, на «Гомсельмаш»? Там для фрэзероўшчыка — шырокае поле дзейнасці. Мяжэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
margin [ˈmɑ:dʒɪn] n.
1. по́ле (старонкі);
in the margin на паля́х
2. разры́ў, запа́с (у выбарах, спаборніцтвах);
by/with a wide/narrow margin з вялі́кім/малы́м разры́вам
3. край, мяжа́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)