падве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; падвёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак.
1. каго-што. Везучы, наблізіць.
П. дровы к дому.
2. каго-што. Узяўшы з сабой па дарозе, давезці куды-н.
П. спадарожніка.
3. што і чаго. Прывёзшы, даставіць куды-н.
П. будаўнічыя матэрыялы.
|| незак. падво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.
|| наз. падво́з, -у, м. і (разм.) падво́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
|| прым. падвазны́, -а́я, -о́е (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
укла́д², -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. Укладзеная куды-н. сума грошай.
Выдача ўкладаў у банках.
2. перан. Значнае дасягненне ў галіне навукі, культуры і пад.
Працоўны ў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак. (разм.).
З намаганнем прабрацца куды-н.; уціснуцца.
У. ў перапоўнены аўтобус.
|| незак. упіха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і упі́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак.
Пайсці, паехаць куды-н., да каго-, чаго-н., рушыць у якім-н. кірунку.
Н. ў горад.
Н. ў лес.
|| незак. накіро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
павыво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць; зак., каго-што.
Вывезці адкуль-н. або куды-н. усіх, многіх або ўсё, многае.
П. гной з хлявоў.
П. дзяцей у лагеры.
П. бярвенне з лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пракра́сціся¹, -ра́дуся, -ра́дзешся, -ра́дзецца; -ра́ўся, -ра́лася; зак.
Прабрацца куды-н. крадучыся, ціха.
П. ў пакой.
Занепакоенасць пракралася ў душу (перан.).
|| незак. пракрада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і пракра́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Міхнідаўка ’непаседлівая, хуткая ў рухах асоба’ (Крыў., Дзіс.). Няясна. Магчыма, да махну́ць ’хутка адправіцца, адысці куды-небудзь’ < маха́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
телёнок м. цяля́ и цялё, -ля́ці ср.;
◊
загна́ть, куда́ Мака́р теля́т не гоня́л загна́ць, куды́ Мака́р цяля́т не ганя́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазасо́ўвацца, ‑аецца; зак.
Разм.
1. Засунуцца ўнутр чаго‑н. — пра ўсё, многае.
2. Пазападаць куды‑н., падзецца невядома куды — пра ўсё, многае. Відэльцы, лыжкі, нажы.. недзе, пазасоўваліся, а то пападалі пад стол. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ізагеатэ́рмы
(ад іза- + геа- + -тэрмы)
ізалініі пунктаў зямной кары з аднолькавай тэмпературай на глыбінях, куды не даходзяць гадавыя ваганні тэмпературы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)