мо́кра,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мо́кра,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысту́пна,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стажа́р’е, ‑я,
Аснова стога; подсцілка, на якую ставяць стог сена, каб зберагчы яго ад сырасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сці́шана,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарадзі́шча Месца, дзе ў старажытнасці стаяў горад, гмах, высокі ўзгорак з ваеннымі абароннымі ўмацаваннямі ці
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
przeznaczony
przeznaczon|yпрызначаны; перадвызначаны; суджаны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Мато́н (абразл.) ’манюка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dem
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ersúchen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vórstehend
1) што выступа́е (напр., скулы)
2) вышэйпамянёны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)