umdrängen

vt то́ўпіцца (вакол каго-н., чаго-н.); абкружа́ць (каго-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verklágen

vt юрыд. пада́ць ска́ргу (на каго-н.), выстаўля́ць іск (супраць каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánekeln

vt

1) выкліка́ць агі́ду (у каго-н.); брддзіць (каго-н.)

2) зневажа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hostile [ˈhɒstaɪl] adj.

1. варо́жы;

a hostile army а́рмія праці́ўніка

2. (to/towards) непрыхі́льны, непрыя́зны;

a hostile reception ледзяны́ прыём;

be hostile to smb./smth. прыма́ць каго́-н./што-н. у штыкі́; адмо́ўна ста́віцца да каго́-н./чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lift​1 [lɪft] n.

1. BrE ліфт; пад’ёмнік

2. пад’ём, падня́цце

3. phys. пад’ёмная сі́ла

4. : give smb. a lift

1) падве́зці каго́-н. на машы́не

2) падбадзёрыць каго́-н.;

The news gave her a lift. Навіна падбадзёрыла яе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імя́ (род. імя́ и і́мені, дат. і́мю и і́мені, вин. імя́, твор. і́мем и і́менем, предл. (аб) і́мі и (аб) і́мені) ср., в разн. знач. и́мя;

і. і про́звішча — и́мя и фами́лия;

вучо́ны з і́мем — учёный с и́менем;

○ ула́снае і. — со́бственное и́мя;

агу́льнае і. — нарица́тельное и́мя;

па і. і па ба́цьку — по и́мени и о́тчеству;

◊ ад і. — (каго) от и́мени (кого);

і́мем — (каго, чаго) и́менем (кого, чего);

і. — (каго, чаго) и́мени (кого, чего);

з і́мем — (каго) с и́менем (кого);

на і. — (чыё) на и́мя (чьё);

у і. — (каго, чаго) во и́мя (кого, чего);

насі́ць і. — носи́ть и́мя;

набы́ць сабе́ і. — соста́вить (сде́лать) себе́ и́мя;

называ́ць рэ́чы сваі́мі (сапра́ўднымі) імёнамі — называ́ть ве́щи свои́ми (со́бственными, настоя́щими) имена́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадрака́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак., ад каго-чаго і каго-чаго.

Адрачыся ад усяго, многага або ўсіх, многіх. Паадракацца ад сваіх абяцанняў. Паадракацца знаёмых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастытуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

1. каго-што. Прымусіць (прымушаць) да занятку прастытуцыяй.

2. перан.; каго-што. Зрабіць (рабіць) прадажным, падкупным. Прастытуіраваць прэсу.

[Ад лац. prostituere — ганьбіць, няславіць, аддаваць на ганьбу, знявагу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашпартызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) пашпартызацыю каго‑, чаго‑н., увесці (уводзіць) дзе‑н. пашпартызацыю. Пашпартызаваць абсталяванне. Пашпартызаваць дыялекталагічныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператанцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак.

1. што. Станцаваць усё, многае. Ператанцаваць усе танцы.

2. каго. Патанцаваць даўжэй або станцаваць лепш за каго‑н. Ператанцаваць усіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)