◎ Пу́йка неадабр. ’пра малога непаслухмянага хлопца’, ’недаразвіты хлопец, дурань’ (брасл., міёр., Праблемы фінал., 92). Непакупны (там жа) выводзіць з лат. риіка ’хлопчык’; гл. таксама Непакупны, Мовознавство, 1969, 3, 24; Лаўчутэ, Балтизмы, 71, дзе звяртаецца увага на запазычанне латышскага слова з эст. poeg (Фрэнкель, 661). Здзіўляе фармальнае і семантычнае падабенства да балг. пу́йка ’індычка’ і ’дурны чалавек’, ’зварот да прыяцеля’, серб.-харв. пгцка ’тс’, апошнія выводзяцца з рум. pulu (< лац. pullus ’маладзей’, мяркуемая праформа *pullius), гл. БЕР, 5, 846.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заду́мацца сов.
1. (начать думать над чем-л.) заду́маться; (впасть в раздумье — ещё) призаду́маться;
2. (погрузиться в мечты) замечта́ться;
3. (начать колебаться) заду́маться;
хло́пец ~маўся: ісці́ ці не — па́рень заду́мался: идти́ или не идти́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
неспако́йны
1. беспоко́йный, неспоко́йный;
н. хара́ктар — беспоко́йный (неспоко́йный) хара́ктер;
2. (такой, который не может угомониться) неспоко́йный, неугомо́нный;
н. хло́пец — неспоко́йный (неугомо́нный) па́рень;
3. (исполненный тревоги) трево́жный, беспоко́йный;
4. (о погоде и т.п.) неспоко́йный, ве́треный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
спра́ўны
1. испра́вный;
~ная машы́на — испра́вная маши́на;
2. испра́вный, стара́тельный;
с. гаспада́р — испра́вный (стара́тельный) хозя́ин;
3. ло́вкий, расторо́пный;
с. хло́пец — ло́вкий (расторо́пный) па́рень;
4. ви́дный собо́й; представи́тельный;
◊ цэ́лым і ~ным — в це́лости и сохра́нности
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
баламу́тны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Неспакойны, здатны на розныя штукі. Андрэйчыкаў Хведар, трактарыст і надта баламутны хлопец, выпрасіў у Васіля казыркастую флоцкую фуражку — даўні падарунак яму ад марака, стрыечнага брата. М. Стральцоў.
2. Падманлівы, спакуслівы. [Ала] страляла ў кожнага баламутным зіркам і тут жа.. нявінна апускала павекі. Карпаў.
3. Галаваломны, цяжкі. Баламутная работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Папракаць, выказваючы нездавальненне кім‑, чым‑н. Дакараць свой лёс. □ [Міхась] зноў і зноў дакараў у думках сястру, а заадно і Толю, што яны згадзіліся пусціцца ў такую далёкую і небяспечную дарогу. Якімовіч. Хлопец моцна дакараў сябе за тое, што не сказаў тады Ніне ніводнага разумнага слова. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смугля́вы, ‑ая, ‑ае.
Злёгку смуглы; смуглаваты. Смуглявы тварык. □ На смуглявую, чыстую, дзявочай свежасці скуру брытву браць трэба было самую вострую. Карпюк. // Які мае такую скуру. І вось выходзіць хлопец статны, Крыху смуглявы, малады, Танкіст і песе[ннік] выдатны, І сам прыгожы, хоць куды. Колас. Мікола сапраўды нагадваў цыгана — такі ён быў чорны, смуглявы. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сэрцае́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Разм. жарт. Мужчына, які карыстаецца вялікім поспехам у жанчын; пакарыцель жаночых сэрцаў. Зразумеў, што перад намі — не шалапут, не сэрцаед нейкі, а хлопец чысты і жаніцьба для яго — справа сур’ёзная. Шамякін. Малады, прыгожы штурман з ліхім цёмным чубам вясковага сэрцаеда паблажліва ўсміхнуўся, пачуўшы пра трывогу капітана. Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
boy
[bɔɪ]
1.
n.
1) хлапе́ц -ца́ m., хло́пец -ца m., хло́пчык -а m.; сын -а m.
2) рабо́тнік m. (слуга́)
3) маладзён -а m. (пага́рдліва)
2.
interj., informal
(вы́крык зьдзіўле́ньня, трыво́гі)
Boy, isn’t it hot! — Ну ж і гарачыня́!
•
- good boy
- My boy!
- the boys
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
белабры́сы, ‑ая, ‑ае.
Разм. У якога белыя, светлыя бровы, вейкі і валасы. Ля прычалу проста на мурагу сядзелі дзве жанчыны і белабрысы хлопец. Асіпенка. // Вельмі светлы, бялявы (пра валасы, бровы, вейкі). [Стась] сцягнуў на лбе белабрысыя бровы і адвярнуўся. Чорны. Слава заўсёды быў дагледжаны, як лялька: белабрысыя валасы былі акуратна зачасаныя, твар заўсёды чысценькі, умыты. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)