набо́ртны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца, размешчаны на борце судна. Набортныя збудаванні.

2. Прымацаваны, прышыты да борта адзення. Набортныя гузікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непатапля́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць судна заставацца на вадзе і захоўваць мараходныя якасці пасля затаплення аднаго або некалькіх яго адсекаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераснасці́ць, ‑снашчу, ‑снасціш, ‑снасціць; зак., што.

1. Аснасціць нанава; змяніць аснастку. Пераснасціць судна.

2. Аснасціць усё, многае. Пераснасціць усе караблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́йнер, ‑а, м.

Невялікае марское рыбалавецкае судна. [Будрыс:] — Сёння ў мяне быў капітан малога рыбалоўнага сейнера Іван Няпіпіва... Запарожскі казак. Караткевіч.

[Англ. seiner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарахо́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да скарахода, уласцівы яму.

2. Які мае вялікую хуткасць руху; быстраходны. Скараходнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okręt, ~u

м. карабель, судна;

okręt wojenny — ваенны карабель;

okręt podwodny — падводная лодка;

okręt transportowy — транспартнае судна;

rozbicie ~u — караблекрушэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tug​1 [tʌg] n.

1. рыво́к;

give a tug at smth. пацягну́ць за што-н.

2. буксі́р, буксі́рнае су́дна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ча́ртар, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. У міжнародных марскіх, паветраных, сухапутных перавозках: дагавор на арэнду транспартнага сродку на вызначаны рэйс або тэрмін.

2. Самалёт або судна, арандаванае згодна з такім дагаворам.

|| прым. ча́ртарны, -ая, -ае.

Ч. рэйс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абарда́ж, ‑у, м.

Старадаўні спосаб марскога бою — счэпліванне свайго судна з варожым для рукапашнай схваткі.

•••

Браць (узяць) на абардаж гл. браць.

[Фр. abordage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Судна, якое прыводзіцца ў рух паравым рухавіком, паравой турбінай. Папыхваючы дымком, да прыстані набліжаўся параход. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)