расцані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак.

1. што. Вызначыць цану чаго-н.; ацаніць.

Р. тавар.

2. перан., каго-што. Вызначыўшы свае адносіны да каго-, чаго-н., даць ацэнку, ацаніць.

Р. чый-н. талент.

|| незак. расцэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расцэ́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 знач.) і расцэ́ньванне, -я, н.; прым. расцэ́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Расцэначная ведамасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скрыпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Утвараць скрыпучыя гукі.

Завесы ў дзвярах скрыпяць.

Скрыпіць снег пад нагамі.

2. Гаварыць скрыпучым голасам.

Не гаворыць, а скрыпіць.

3. перан. Жыць абы-як, з цяжкасцю падтрымліваючы свае сілы (разм.).

Скрыплю яшчэ трошкі.

|| аднакр. скры́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 знач.).

|| наз. скрыпе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шуме́ць¹, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -мі́; незак.

1. Утвараць, рабіць шум (у 1 знач.).

Шуміць бор.

Шуміць дождж.

Шуміць у галаве (няясна ў думках ад стомленасці, моцнага перажывання, ап’янення). У вушах шуміць (пра слыхавое раздражненне).

2. Гучна выражаць незадаволенасць, сварыцца, крычаць.

Няма чаго ш. з-за дробязі.

3. Ажыўлена абмяркоўваць што-н., рабіць прадметам усеагульнай увагі.

Ш. пра свае дасягненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

простира́ть​I несов. (к простере́ть)

1. (протягивать) выця́гваць; (руки для рукопожатия) праця́гваць; (подавать) падава́ць; (распростирать) распасціра́ць;

стари́к простира́ет свои́ ру́ки к огню́ стары́ выця́гвае свае́ ру́кі да агню́;

простира́ть объя́тия распасціра́ць абды́мкі;

2. перен. (устремлять) распасціра́ць; (расширять) пашыра́ць; (направлять) накіро́ўваць; (обращать) звярта́ць;

простира́ть далеко́ свои́ тре́бования распасціра́ць далёка свае́ патрабава́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

relive [ˌri:ˈlɪv] v. уваскрэ́сіць у па́мяці; перажы́ць зноў;

We often find ourselves reliving our schooldays when we meet up. Кожны раз пры сустрэчы мы ўзгадваем свае школьныя гады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

found​1 [faʊnd] v.

1. засно́ўваць, закла́дваць; заклада́ць; ствара́ць;

The town was founded in 1805. Горад быў заснаваны ў 1805 годзе.

2. фундзі́раваць, ствара́ць на ўла́сныя/свае́ сро́дкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shape​2 [ʃeɪp] v.

1. (into) надава́ць фо́рму, ляпі́ць;

shape the sand into a mound рабі́ць курга́н з пяску́

2. фармава́ць, вызнача́ць;

shape one’s attitudes вызнача́ць свае́ адно́сіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́звацца (прапанаваць свае паслугі) sich erbíeten*, sich (zu éiner Árbeit) ánbieten*;

вы́звацца памагчы́ séine Hílfe ánbieten*;

ён вы́зваўся пе́ршы er méldete sich als Érster

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прасвятле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасвятляць — прасвятліць і стан паводле знач. дзеясл. прасвятляцца — прасвятліцца.

2. перан. Наступленне спакою, радасці, шчасця. Мабыць ва ўсякім жыцці, нават у самым цяжкім, бываюць свае прасвятленні, свае радасці. Кулакоўскі.

3. Здольнасць ясна, правільна мысліць. У адзін з момантаў прасвятлення .. [Голуб] зноў адрозніў пяшчотны звон Алесінага голасу: — Я буду даглядаць яго, — прасіла яна. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́сить​III сов. (широко раскинуть) разве́сіць, мног. паразве́шваць;

берёза разве́сила свои́ ве́тви бяро́за разве́сіла свае́ галі́ны;

◊

разве́сить у́ши разве́сіць ву́шы;

разве́сить гу́бы разве́сіць гу́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)