заарандаваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.
Узяць у арэнду. Моўша ліквідаваў свае справы і перабраўся ў Панямонь, а скарбовую зямлю заарандаваў дзядзька Марцін. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)