сшыва́ць, сшыць

1. nähen vt; sich (D) etw. nähen lssen* (заказаць пашыць што-н.);

2. (сшыць разам) zusmmennähen vt; znähen vt; hften vt (кнігі, часопісы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

парасімпаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які разам з сімпатычным аддзелам вегетатыўнай нервовай, сістэмы ўдзельнічае ў рэгуляцыі дзейнасці ўнутраных органаў (пра нервы, нервовыя валокны і пад.). Парасімпатычнал нервовая сістэма.

[Ад грэч. para — побач і сімпатычны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

како́ра, ‑ы, ж.

Спец. Ніжняя частка камля хвойнага дрэва разам з перпендыкулярным да яго вялікім коранем, якая выкарыстоўваецца для будаўніцтва барак. // Наогул вывернутае з коранем дрэва; карчага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заба́ўны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа зацікавіць, пацешыць, развесяліць. Забаўныя былі хлапчукі. Заўсёды мелі нейкія агульныя інтарэсы, разам гулялі. Шчарбатаў. // Дзіўны, займальны, цікавы. Забаўная гісторыя. Забаўнае здарэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакла́снік, ‑а, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся ў адным класе з кім‑н. Са школы.. [Пеця і Даша], як суседзі, заўсёды вярталіся разам, часцей — у шумным натоўпе аднакласнікаў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пэ́ндзлік, ‑а, м.

Памянш. да пэндзаль; невялікі пэндзаль. Неўзабаве прыйшоў Іван Сямёнавіч. Ён прынёс фарбу, пэндзлікі, паперу і разам з Юркам і Колем усеўся за стол. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапі́ць, стаплю, стопіш, стопіць; зак., што.

1. Змяшаць, злучыць адно з другім, падаграваючы разам. Стапіць сала з воскам.

2. Растапіць усё да канца пры награванні. Стапіць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удву́х, прысл.

У колькасці двух мужчын. Віця папрасіў, каб з ім адпусцілі і Федзю. — У яго нікога няма. А так мы з’ездзім разам, удвух будзе весялей... Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаемавы́ручка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Узаемная выручка. Падполле зводзіць разам розных людзей. Потым яны на ўсё жыццё застаюцца сябрамі. Узаемавыручка і сяброўства — залаты закон падполля. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́ду, прысл.

Разм. Наўцёкі. Дзеці кінуліся ходу. / у знач. вык. Я ходу ў зямлянку, яна побач была. А медзведзяня малое шусь між ног са мною разам. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)