пэндзлік, ‑а, м.
Памянш. да пэндзаль; невялікі пэндзаль. Неўзабаве прыйшоў Іван Сямёнавіч. Ён прынёс фарбу, пэндзлікі, паперу і разам з Юркам і Колем усеўся за стол. Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)