няве́тлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не выяўляе ветлівасці да іншых; непрыветлівы. Косця на першы погляд здаваўся дзяўчатам надта хмурын, няветлівым. Карпюк. // Які выражае непрыветлівасць; пазбаўлены ветлівасці. Няветлівы позірк. Няветлівы прыём. □ Загадчык выпрастаўся, надзьмуўся, вочы яго сталі калючымі, няветлівымі. Шамякін.

2. Які парушае прынятыя правілы прыстойнасці; нетактоўны. — Ды забаўляйце ж вы гутаркай .. [дзяўчыну]!.. — Прабачце, я і сапраўды няветлівы. Ды мы гэта хутка паправім. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́цемна, прысл.

1. На світанні або на змярканні, прыцемкам. Ты прыцемна будзеш у Шацку, Пранікнеш у змроку цішком... Бялевіч.

2. безас. у знач. вык. Цемнавата. Была такая часіна, калі і агонь паліць яшчэ рана, і не паліўшы яго — прыцемна. Баранавых. Хаця было прыцемна, але востры позірк Варыва прыкмеціў на руках у старасты валёнкі і коўдру, а на плячы — вінтоўку. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філе́ ​1, нескл., н.

1. Мяса вышэйшага гатунку з сярэдняй часткі хрыбта тушы.

2. Кусок мяса або рыбы. ачышчаны ад касцей. // Ежа з такога мяса. Спяшаючыся, я з’еў сваё рыбнае філе. Некалькі разоў за гэты час я лавіў на сабе позірк жанчыны і зразумеў, што яна хоча яшчэ нешта сказаць. Кірэенка.

[Фр. filet.]

філе́ ​2, нескл., н.

Вышыўка на сетцы з нітак або ажурная вязка.

[Фр. filé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проясни́ться сов.

1. (стать отчётливым) праясні́цца;

кра́ски проясни́лись фа́рбы праясні́ліся;

2. (о лице, взоре, сознании и т. п.) праясні́цца, праясне́ць;

взор проясни́лся по́зірк праясні́ўся (праясне́ў);

голова́ проясни́лась галава́ праясні́лася (праясне́ла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

знішча́льны

1. сокруши́тельный, уничтожа́ющий;

з. залп — сокруши́тельный (уничтожа́ющий) залп;

2. (предназначенный для уничтожения) истреби́тельный;

~ная авія́цыя — истреби́тельная авиа́ция;

з. батальён — истреби́тельный батальо́н;

3. перен. уничтожа́ющий, уби́йственный; разя́щий;

з. по́зірк — уничтожа́ющий (уби́йственный) взгляд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бе́глы в разн. знач. бе́глый;

~лае чыта́нне — бе́глое чте́ние;

б. по́зірк — бе́глый взгляд;

б. агля́д — бе́глый обзо́р;

○ б. аго́нь — воен. бе́глый ого́нь;

~лая гало́сная — грам. бе́глая гла́сная;

б. селяні́н — ист. бе́глый крестья́нин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

meaning

[ˈmi:nɪŋ]

1.

n.

сэнс -у m.; значэ́ньне n.; ва́жнасьць f.

2.

adj.

1) які́ не́шта зна́чыць, шматзна́чны (пра по́зірк)

2) well meaning — з до́брым наме́рам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

наста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. чаго. Паставіць у значнай колькасці.

Н. стагоў сена.

Н. талерак на стол.

2. што. Накіраваць на каго-, што-н., у бок каго-, чаго-н.; нацэліць.

Н. пісталет на каго-н.

3. што. Выставіць наперад, выцягнуць.

Н. рукі.

4. што. Накіраваць на каго-, што-н. (позірк, вочы і пад.).

Н. вочы.

5. што. Падняць, зрабіць стаячым (каўнер).

Н. каўнер.

6. чаго. Пабоямі нарабіць (сінякоў, гузакоў; разм.).

7. што. Паставіць грэцца (пра самавар).

Н. самавар.

◊

Наставіць на розум — даць разумную параду, навучыць чаму-н. добраму.

|| незак. настаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спыні́ць, спыню́, спы́ніш, спы́ніць; спы́нены; зак.

1. каго-што. Затрымаць рух, ход, працу каго-, чаго-н., не даць магчымасці рухацца каму-, чаму-н.

Вінцэсь спыніў крокі.

С. канвеер.

2. што. Стрымаць, забараніць што-н.

С. бойку свавольнікаў.

С. распаўсюджванне хлусні.

3. перан., што на кім-чым. Затрымаць увагу на кім-, чым-н., накіраваць на каго-, што-н., засяродзіць на кім-, чым-н. (погляд, позірк); прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім-, чым-н.

С. свой выбар на маладым спецыялісце.

|| незак. спыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. спыне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sycić

незак.

1. насычаць;

sycić miód — варыць мёд;

2. перан. прыносіць (даваць) асалоду;

sycić czym wzrok — любавацца чым; радаваць позірк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)