по́чут, ‑у, м.

У выразе: і почуту няма — нічога не чуваць (пра каго‑, што‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́флі, ‑яў; адз. няма.

Спец. Паглыбленні і выступы на якой‑н. паверхні. Паралельныя рыфлі шкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарга́сы, ‑аў; адз. няма.

Марскія бурыя водараслі, распаўсюджаныя ў цёплых частках Ціхага і Атлантычнага акіянаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нільжа́ ’нельга, няма магчымасці’ (Мал.). Гл. нельга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сэнс

(польск. sens, ад лац. sensus)

1) значэнне, унутраны змест (напр. с. артыкула);

2) мэта, разумная падстава; карысць, толк (напр. ёсць с. асвоіць стэнаграфію, чакаць няма сэнсу).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

згі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Знікнуць, прапасці. Дзень няма козліка, другі няма, цэлы тыдзень няма. Мы ўжо так і падумалі, што ён згінуў назаўсёды. Брыль. // Перастаць існаваць у выніку разбурэння, знішчэння. Дзе была адна пустыня — Елкі ды бярозкі, — Поле будзе, пушча згіне, Стануць хаты, вёскі. Купала. // Загінуць, памерці. Лепей згінуць у змаганні за сваю волю, за права будаваць сваё жыццё па-свойму, чым прызнаць панскую ўладу і панскую волю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрышчо́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад хрысціць.

2. у знач. прым. Які мае адносіны да абраду хрышчэння, падвергнуты абраду хрышчэння. Хрышчоны бацька. □ — Як няма? Што значыць няма? Кожны хрышчоны чалавек павінен мець метрыку... Ты што, згубіў яе? — запытаў старшыня. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зда́нкі, ‑нак; адз. няма.

Разм. Тое, што і здань. Высокія таполі з мроку зданкамі ўстаюць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вака́цыі, ‑ый; адз. няма.

Уст. Канікулы. Загорская сямігодка была распушчана на два тыдні зімовых вакацый. Колас.

[Фр. vacatio з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мані́цы, ‑ніц і ‑ніцаў; адз. няма.

Мужчынскія калівы канапель, а таксама валакно, якое атрымліваюць з іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)