абоймы, ‑аў; адз. няма.

Абрамленне, акружэнне. Азёры ў пышных абоймах лазы Вянком выглядалі квяцістым. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязносы, ‑ая, ‑ае.

У якога няма носа. Бязносы чалавек. Бязносы твар. // Без носіка. Бязносы чайнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпоўзіны, ‑н; адз. няма.

Верхняе покрыва насякомых, або скура змяі, скінутыя імі ў час лінькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джунглі, ‑яў; адз. няма.

Густыя цяжкапраходныя лясныя зараснікі ў балоцістых мясцовасцях трапічных і субтрапічных краін.

[Англ. jungle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круглагубцы, ‑аў; адз. няма.

Абцугі з круглымі канцамі, якія служаць для згібання розных металічных прадметаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метызы, ‑аў; адз. няма.

Стандартызаваныя металічныя вырабы (пераважна металічныя стужкі, дрот і вырабы з іх).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізвання, прысл.

Разм. Ніколькі. Спаць не хацелася нізвання. Гартны. Віны за мной няма нізвання. Ліхадзіеўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцябрыны, ‑рын; адз. няма.

Савецкі абрад ўрачыстай рэгістрацыі нованароджаных і сямейная ўрачыстасць у гэтай сувязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почут, ‑у, м.

У выразе: і почуту няма — нічога не чуваць (пра каго‑, што‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыфлі, ‑яў; адз. няма.

Спец. Паглыбленні і выступы на якой‑н. паверхні. Паралельныя рыфлі шкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)