эма́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. Непразрыстая шклопадобная маса для пакрыцця металічных прадметаў.
2. звычайна зб. Мастацкія вырабы, пакрытыя такой масай.
Грузінскія эмалі.
3. Рэчыва, што пакрывае знешнюю частку зуба (спец.).
4. Лакафарбавы матэрыял у выглядзе суспензіі пігментаў (іншы раз з напаўняльнікамі) у лаку.
|| прым. эма́левы, -ая, -ае (да 1 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вулканфі́бра
[ад вулкан(ізацыя) + фібра]
скурападобны матэрыял, які атрымліваюць шляхам вулканізацыі паперы і іншых валакністых матэрыялаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гу́ма 1, ‑ы, ж.
Эластычны матэрыял, які атрымліваецца шляхам вулканізацыі каўчуку; рызіна. Каляска мела нікелевыя аглабелькі з папярочнікам, абверчаным гумай. Бядуля.
[Лац. gummi з грэч.]
гу́ма 2, ‑ы, ж.
Пухлінападобнае разрастанне тканак розных органаў, характэрнае для позніх перыядаў сіфілісу.
[Лац. gummi з грэч.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разда́тачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да раздачы; прызначаны для раздачы. Раздатачны пункт. Раздатачны матэрыял. Раздатачны коўш.
2. у знач. наз. разда́тачная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе праводзіцца раздача чаго‑н. Адпускаць абеды цераз раздатачную.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Kérnholz
n -es, -hölzer
1) стрджань (дрэва)
2) мо́цнае дрэ́ва (пра матэрыял)
ábgelagertes ~ — вы́трыманае дрэ́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Смалі́на ‘сасна як матэрыял’ (“chwója, a jeżeli jest już materjałem — smalína”, Пятк. 1), смало́вае дзе́рэво ‘тс’ (Пятк. 1, ЛА, 1), смолі́на ‘сасна’, смо́льнік ‘хвойнік (зараснік, драўніна)’ (ТС). Да смала 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
го́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж., зб.
Дахавы матэрыял у форме невялікіх дошчачак, востра саструганых з аднаго боку і з пазам — з другога. [Суседзі] адзін за другім новыя хаты ставілі. І пад гонтай, і пад шыферам. Васілевіч.
[Польск. gont.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сеткі (у 1–5, 8, 9 і 11 знач.); прызначаны для сеткі. Сетачны матэрыял. Сетачныя слупы. // Які служыць для вырабу сетак (у 1–4 і 11 знач.). Сетачны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
boxing
[ˈbɑ:ksɪŋ]
n.
1) бокс (спорт)
2) пакава́льны матэрыя́л
3) пакава́ньне ў скры́нкі
4) шуфля́да f. (вакна́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
packing
[ˈpækɪŋ]
n.
1) упако́ўка, закарко́ўка f.; ушчыльне́ньне (матэрыя́л) n
2) нарыхто́ўка мя́са, садавіны́, гаро́дніны для про́дажу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)