ада́т

(ар. adat)

няпісаны закон, звычай у народаў, якія вызнаюць іслам (лічыцца дадаткам да шарыяту).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ука́з м.

1. (закон, постановление) ука́з;

у. прэзідэ́нта — ука́з президе́нта;

падпіса́ць у. — подписа́ть ука́з;

2. разг. (приказание, распоряжение) ука́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gstrecht

n -(e)s зако́н гасці́ннасці

das ~ geneßen* — карыста́цца гасці́ннасцю

das ~ gewähren — ака́зваць гасці́ннасць

das ~ ufheben* — адмо́віць у гасці́ннасці

das ~ schänden — пару́шыць зако́н гасці́ннасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

in force

а) у сі́ле, дзе́йны (пра зако́н)

б) з усёй сі́лай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

observable

[əbˈzɜ:rvəbəl]

adj.

1) лёгка ба́чны

2) яко́га трэ́ба прытры́мвацца; які́ выко́нваецца (зако́н)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гастрано́м

(фр. gastronome, ад гр. gaster, -tros = страўнік + nomos = закон)

1) прадуктовы магазін;

2) тое, што і гурман.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-номы

(гр. nomos = права, закон)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «становішча», «сістэма поглядаў або правіл».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тайм-ча́ртэр

(англ. timecharter, ад time = час + charter = прывілей, закон)

дагавор аб арэндзе марскога судна на пэўны тэрмін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ДАЛО́ (Dollo) Луі

(7.12.1857, г. Ліль, Францыя — 19.4.1931),

бельгійскі палеантолаг. Замежны чл.-кар. АН СССР (1928). Вучань і паслядоўнік У.А.Кавалеўскага. Праф. Брусельскага ун-та і хавальнік Прыродазнаўча-гіст. музея. Адкрыў «закон неабарачальнасці эвалюцыі» (закон Д., 1893). Вывучаў марфал. асаблівасці выкапнёвых пазваночных. Асн. праца «Эталагічная палеанталогія» (1909) прысвечана выкарыстанню эталагічнага метаду пры вывучэнні выкапнёвых рыб, дыназаўраў і некат. млекакормячых.

т. 6, с. 20

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВІН (Wien) Вільгельм

(13.1.1864, Гафкен, Германія, цяпер у Калінінградскай вобл., Расія — 30.8.1928),

нямецкі фізік. Чл. Берлінскай АН. Скончыў Берлінскі ун-т (1886). З 1892 праф. у розных ун-тах Германіі. Навук. працы па тэрмадынаміцы, гідрадынаміцы, оптыцы і электрычнасці. Тэарэтычна вывеў закон выпрамянення абсалютна чорнага цела (гл. Віна закон выпрамянення). Вызначыў даўжыню хвалі рэнтгенаўскага выпрамянення. Нобелеўская прэмія 1911.

т. 4, с. 179

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)