АЗО́ЛЫ,

пяцічленныя гетэрацыклічныя злучэнні, якія маюць у цыкле атамы вугляроду і не менш як два гетэраатамы, адзін з іх азот. Да азолаў належаць аксазол, імідазол, піразол, тыязол і інш. Маюць араматычныя ўласцівасці. Уваходзяць у састаў прыродных злучэнняў і лекаў (вітаміны B1 і B12, амідапірын, анальгін, гістыдзін і інш.).

т. 1, с. 170

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

біметалі́зм

(ад бі- + металы)

грашовая сістэма, пры якой у якасці плацежнага сродку выкарыстоўваюцца адначасова два металы — золата і серабро.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кан’ю́нкцыя

(лац. coniunctio = сувязь, аб’яднанне)

аперацыя матэматычнай логікі, якая аб’ядноўвае два ці больш выказванняў з дапамогай лагічнай звязкі «і».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трыклі́нны

(ад гр. tri = трох + klino = нахіляю);

т-ая сістэма — адна з крышталеграфічных сістэм, якая аб’ядноўвае два віды сіметрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фазаінверта́р фазаінве́ртар

(ад фаза + інвертар)

электратэхнічнае ўстройства, якое пераўтварае ўваходнае напружанне ў два напружанні, ссунутых па фазе на 180°.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цу́глі

(польск. cugle, ад ням. Zügel)

два змацаваныя (накшталт ланцуга) жалезныя звяны, якія закладаюцца ў рот каню пры закілзванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

еди́ножды нареч., уст.

1. (один раз) раз, адзі́н раз;

еди́ножды в жи́зни (адзі́н) раз у жыцці́;

не еди́ножды не (адзі́н) раз;

2. (однажды, как-то раз) раз, аднаго́ ра́зу, не́як адно́йчы;

3. (в сочетании с числ.) адзі́н на…;

еди́ножды два адзі́н на два.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпе́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Нацярпецца гора, адпакутаваць. [Сымон:] — Собіла ж мне ў палон тады трапіць, два гады адпетаваў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адхварэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм. Перахварэць на што‑н., пахварэць які‑н. час. Адхварэў на грып. Адхварэла два месяцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., каго.

Лавіць вудай, спінінгам (рыбу). З вузкага, адсечанага з кармы чаўна два хлапчукі будзілі [рыбу]. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)