Які расце або знаходзіцца ў бары. Захісталася сасонка баравая.Багдановіч.Воз скакаў па карэнні, якім была знітавана ўся баравая дарога.Сабаленка.// Уласцівы бору. Песня ўдалеч плыве, Адгукаецца ціш, баравая.Гілевіч.Ходзіць месяц дазорам па цёплай расе, Баравое жыццё аглядае.А. Александровіч.//Багаты на бары. Вясна ўжо настала, прынесла турботы, Узрушыла птушак і край баравы.Ляпёшкін.
•••
І не шум баравыгл. шум.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дынамі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да дынамікі (у 1 знач.); звязаны з рухам, з дзеяннем сілы. Дынамічная тэорыя.
2.Багаты рухам, дзеяннем, унутранай сілай. Дынамічная музыка. Дынамічны вобраз. □ Наша партыя выходзіць з таго, што развіццё і ўзаемаўзбагачэнне культур народаў СССР, памнажэнне іх духоўных багаццяў — працэс дынамічны і няспынны.Машэраў.
•••
Дынамічная геалогія — раздзел геалогіі, які вывучае працэсы, што бесперапынна змяняюць састаў і будову зямной кары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бядры́нец ’расліна Pimpinella saxifraga L.’, рус.бедрене́ц, укр.бедринець, бедрець, бедренець і інш. (Макавецкі, Sł. botan., 269), польск.biedrzeniec, чэш.bedrník, bederník, bedernica (дыял.), серб.-харв.бѐдринац. Прасл., мабыць, *bedrьnьcь, да *bedro ’сцягно’ (расліна ўжываецца ў народнай медыцыне — павівальнай справе). Махэк₂, 50. Іншыя версіі ў Фасмера, 1, 142–143. Параўн. яшчэ Балейкі, SSlav., 5, 182–183. Лант (Language, 28, 128–133), спасылаючыся на ст.-слав.бедръно, зыходзіць з *bedrьnъ ’багаты’, якое адпавядае санскр.bhadraḥ ’удача, шчасце; спрыяльны’ (< і.-е.*bhed‑r‑).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kolorowy
kolorow|y
1. каляровы;
film ~y — каляровы фільм;
2.перан. цікавы; разнастайны; размаіты; багаты на падзеі;
metale ~e — каляровыя металы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pregnant
[ˈpregnənt]
adj.
1) цяжа́рная, у цяжку́
2) по́ўны чаго́, бага́ты(на пачу́цьці)
pregnant with emotion — по́ўны пачуцьця́
3) ве́льмі ва́жны, ва́жкі; зьмясто́ўны
a pregnant remark — ва́жкая заўва́га
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gamy
[ˈgeɪmi]
adj.
1) з па́хам або́ сма́кам дзічы́ны, з душко́м
2) бага́ты на дзічы́ну
3) му́жны; по́ўны запа́лу; гара́чы
4) Sl. непрысто́йны, бры́дкі; салёны, саланава́ты (пра анэкдо́т)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БАРАНА́ЎСКАС (Baranauskas) Антанас
(17.1.1835, г. Анікшчай, Літва — 26.11.1902),
літоўскі паэт, мовазнавец, царк. дзеяч. Скончыў Пецярбургскую духоўную акадэмію (1862). У 1866—84 праф. Каўнаскай духоўнай семінарыі. З 1897 епіскап у г. Сейны (Польшча). Гал. тэматыка твораў Баранаўскаса — гіст. лёс Літвы і літоўскага народа. У паэме «Падарожжа ў Пецярбург» (1859) асуджаў каланізатарскую палітыку царызму. Паэма «Анікшчайскі бор» (1860—61) — першы рамант. твор у літ. паэзіі 19 ст., у якім апаэтызаваны прырода роднага краю і духоўная прыгажосць народа. Заснавальнік літ. дыялекталогіі: зрабіў першую класіфікацыю літоўскіх дыялектаў, сабраў багаты дыялектны матэрыял (выд. 1882, 1920—21); аўтар граматыкі літ. мовы (1899).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
lousy[ˈlaʊsi]adj.infml
1. непрые́мны, агі́дны, ве́льмі благі́, дрэ́нны;
What lousy weather! Якое паскуднае надвор’е!;
I feel lousy today. Я сёння адчуваю сябе дрэнна.
2. (with) по́ўны (чаго-н.), бага́ты (на што-н.);
The town is lousy with tourists. Горад кішыць турыстамі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бядня́к, бедняка. м.
Небагаты, незаможны, бедны чалавек. [Элія Бакучава:] — Багаты раз на жыцці памірае — бядняк штодзень.Самуйлёнак.Распрадавалі.. [такароўцы] апошнія здабыткі, каб плаціць адвакатам, зрабіліся беднякамі.Бядуля.// Бедны селянін, якога эксплуатавалі багачы. Атрымаўшы зямлю, дапамогу, яны [Цітаўна з сям’ёй] выбіліся з беднякоў у сераднякі.Шамякін.Спачатку ўся Гусевіца пайшла ў калгас, адны беднякі арганізаваліся.Асіпенка.Перш за ўсё вельмі падазрона, што на сход закліканы адны толькі беднякі і, што яшчэ больш дзіўна, Мікіта!Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Зрабіць сухім; высушыць. Засушыць кляновы ліст. Засушыць рыбіну.
2.перан.Разм. Пазбавіць жывасці, яркасці, выразнасці. Засушыць спектакль. □ Кірыла сумна ўсміхнуўся: ён не вельмі багаты на метафары і параўнанні. Заўсёды пакутліва шукаць іх, каб былі трапныя, арыгінальныя. Ён вінаваціць газету — яна засушыла.Шамякін.
3.перан.Разм. Прыпыніць, спыніць, развіццё чаго‑н. Засушыць ён можа справу, — І цябе й тваю заяву — Пад сукно.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)