prodigal

[ˈprɑ:dɪgəl]

1.

adj.

1) марнатра́ўны, неашча́дны

2) бага́ты; празьме́рны; шчо́дры

prodigal of gifts — шчо́дры на падару́нкі

2.

n.

марнатра́вец -ўца m.

•

- the prodigal son

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)