duck​1 [dʌk] n. (pl. ducks or duck) ка́чка

♦

a lame duck няўда́чнік;

a sitting duck лёгкі здабы́так, лёгкая здабы́ча;

like water off a duck’s back як з гу́сі вада́;

take to smth. like a duck to water ≅адчува́ць сябе́ як ры́ба ў вадзе́; прызвыча́іцца ве́льмі лёгка да чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tückisch

a кава́рны, зло́сны, падсту́пны, по́длы

auf j-n ~ sein — разм. адчува́ць [мець] тае́мную злосць на каго́-н.

ein ~es Pferd — нараві́сты конь

ein ~es Wétter — кава́рнае надво́р’е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чуць​I

1. hören vt, vernéhmen* vt;

не чу (быць глухаватым) schwer hören, schwérhörig sein;

тут нас ніхто́ не чуе hier hört uns níemand;

2. разм. (адчуваць) spüren vt, empfínden* vi;

я чую пах ich ríeche etwas

◊

чуе маё сэ́рца ich fühle, ich habe ein (Vór)gefühl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дрэ́нна schlecht, schlimm, übel;

дрэ́нна адчува́ць сябе́ sich schlecht [únwohl] fühlen;

дрэ́нна абыхо́дзіцца з кім-н. j-n (A) schlecht behándeln;

спра́ва дрэ́нна ско́нчыцца die Sáche wird schlimm [böse] énden;

◊

гэ́та дрэ́нна па́хне das ist ánrüchig;

дрэ́нна ляжы́ць es verléitet zum Díebstahl;

дрэ́нна не кладзі́ Gelégenheit macht Díebe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак.

1. без дап. Валодаць пачуццём зроку.

Совы добра бачаць ноччу.

2. каго-што. Успрымаць зрокам.

Б. лугі і палі.

3. каго-што. Сустракаць каго-, што-н.

Учора бачыў яго ў клубе.

4. Уяўляць у думках.

Б. на стагоддзі ўперад.

5. каго-што. Звяртаць увагу, заўважаць.

Б. чалавечыя пакуты.

6. што і з дадан. Адчуваць, усведамляць, разумець.

Бачу, што Сяргей праўду кажа.

◊

Бачыць навылёт (навылет), бачыць наскрозь — вельмі добра ведаць каго-н.

Бачыш ты! (разм.) — пры выказванні здзіўлення.

Свету белага (божага) не бачыць (разм.) — быць вельмі занятым.

|| зак. уба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 2—6 знач.) і паба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 2, 3, 5 і 6 знач.).

|| наз. ба́чанне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tickle

[ˈtɪkəl]

1.

v.t.

1) казыта́ць

2) прые́мна ўзбуджа́ць, це́шыць, захапля́ць

The child was tickled with his new toys — Дзіця́ было́ ўсьце́шанае сваі́мі но́вымі ца́цкамі

3) адчува́ць ко́зыт

My nose tickles — У мяне́ казы́ча ў но́се

2.

n.

1) ко́зыт -у m.

2) казыта́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Смя́га ‘сухасць на губах’, ‘смага’ (Нас., Касп.), ‘млявасць, млосць’ (Ласт.), смя́гнуць ‘запякацца, засыхаць ад гарачыні’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Нас., Касп.), ‘смажыцца ў зачыненым посудзе’ (Касп.), ‘вянуць’ (Гарэц.), ‘пячыся на сонцы, адчуваць прагу да вады, быць мляўкім’ (Варл.), смя́глы ‘засохлы ад гарачыні’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), смя́гці, смя́хці ‘сохнуць (па кім-небудзь)’ (віл., Сл. ПЗБ). Рус. дыял. смя́гнуть, пересмя́гнуть ‘перасохнуть (аб губах), патрэскацца’: смя́га во рту, стараж.-рус. прѣсмѧгнути ‘высахнуць, запячыся’, чэш. osmahlý ‘загарэлы’, славац. zusmehlý, славен. prismegniti ‘пасохнуць (пра расліны)’. У рускай таксама формы з ‑к‑: пересмя́клый, пересмякло во рту. Зыходнае *smęgnoti — вынік назалізацыі каранёвага галоснага, прадстаўленага ў *smog‑, гл. смаголь (Куркіна, Диал. структура, 73). Паводле Махэка (гл. Фасмер, 3, 695), гэта экспрэсіўная палаталізацыя зыходнага смага (гл.) або яго кантамінацыя з *mekъkъ (гл. мяккі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

warm​3 [wɔ:m] v. грэць; грэ́цца; награва́ць; абаграва́ць;

warm one’s heart саграва́ць ду́шу;

warm to/towards smb. спачува́ць каму́-н.; адчува́ць сімпа́тыю да каго́-н.

warm up [ˌwɔ:mˈʌp] phr. v.

1. падаграва́ць; саграва́ць; саграва́цца

2. ажыўля́цца (пра размову)

3. рабі́ць размі́нку

♦

look/feel like death warmed up BrE infml быць хво́рым або́ змо́раным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zerschlágen

*

1.

vt

1) разбіва́ць

sich wie ~ fühlen — адчува́ць сябе́ разбі́тым

2) разграмі́ць, зні́шчыць

2.

(sich) разбіва́цца; цярпе́ць крушэ́нне

die Sáche hat sich ~ — нічо́га (з гэ́тага) не вы́йшла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сумава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак.

1. Адчуваць сум, смутак; аддавацца душэўнай горычы. Недзе, далёка, Сумуе гаротная матка. Танк. Паблізу ад сябе .. [Марыля] чуе ласкавы, спачувальны голас: — Не сумуйце так, ле пакутуйце. Кулакоўскі. [Маці:] — А Надзя твая [Федзечка] вельмі сумуе. Часта да нас забягае і ўсё плача. Няхай. // Журыцца. Першыя дні, калі бацька паехаў у адпачынак, Надзейка, прыходзячы дадому, сумавала. Хадкевіч. [Цімох:] — А з добрымі людзьмі ніколі сумаваць не будзеш.. ніколі самотнай сябе не адчуеш. Дубоўка. Не пішы аб тым мне, Што ўсё сумуеш, Я таксама, знаю, Сёння не засну. Тарас. / у перан. ужыв. Сумуе клён у поплаве на грудзе. Русак.

2. па кім-чым. Адчуваць душэўную трывогу, маркоту; тужыць па кім‑, чым‑н. У першы дзень Міхась сумаваў па матцы. Якімовіч. Вось і тая зямля, дзе дужэў ты і рос, Па якой сумаваў столькі зім, столькі вёсен. Кірэенка. Скажу адно, можа, ніхто так не сумуе па цёплым слове з дому, як салдат. Скрыган. // Зазнаваць патрэбу ў чым‑н.; перажываць без чаго‑н. [Марына] нярэдка сумавала па заводу. Шахавец. І трэба сказаць — сумуюць па ёй [лесарубнай справе] яго багатырскія плечы! Якімовіч. // Маркоціцца (пра жывёл). Недзе ў хляве сумавала ахрыплым голасам цялё. Чорны.

3. Нудзіцца. У хаце, быццам у вуллі, Тут сумаваць няма калі! Барадулін. Прыходзіць дадому. Сумуе адзін... Якую прыдумаць работу? Бялевіч. // Знаходзіцца ў бяздзейнасці (пра рэчы). І стаяць, сумуюць санкі, Не знайсці хлапцам гулянкі, Бо не выпаў снег. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)