паста́віць 1, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць.
Зак. да ставіць.
•••
Паставіць бутэльку — пачаставаць віном.
Паставіць вочы на каго — позіркам, выглядам выявіць варожасць.
Паставіць да ганебнага слупа — заклеймаваць ганьбай.
Паставіць з ног на галаву — няправільна растлумачыць што‑н., надаць процілеглы сэнс.
Паставіць на від каму — зрабіць заўвагу, папераджальную вымову.
Паставіць на (сваё) месца каго — збіць пыху з каго‑н., зрабіць рэзкую заўвагу каму‑н. пра нясціплыя паводзіны.
Паставіць на ногі — а) вылечыць ад якой‑н. хваробы. [Сямён Львовіч:] — Вы сур’ёзна хворы, і нашы намаганні паставіць вас на ногі не знаходзяць вашай падтрымкі. Кавалёў. Намаганні ўрачоў і розныя цуды медыцыны не заўсёды мелі сілу паставіць на ногі кожнага, хто трапляў сюды. Васілевіч; б) выхаваць, выгадаваць, давесці да самастойнага жыцця. [Аксіння:] Немаладая ж я, пажыла. Дзетак паставіла на ногі. Вярцінскі; в) давесці да належнага стану, падняць. Вярнуўся.. [Бабейка] з партызан камуністам, за год-паўтара паставіў калгас на ногі, ды і цяпер у яго ўсё ладзіцца. Хадкевіч; г) прымусіць прыняць актыўны ўдзел у чым‑н. [Іванчанка:] Люба!.. Мы знойдзем спосаб уведаць, дзе гэтыя дзеці... Я пастаўлю на ногі ўсю сваю разведку. Кучар.
Паставіць што на службу чаму — выкарыстаць што‑н. у інтарэсах чаго‑н., прымусіць служыць чыім‑н. інтарэсам, мэтам.
Паставіць пад ружжо — а) прызваць у армію; б) прымусіць прастаяць пэўны час пры поўным узбраенні (пакаранне ў царскай арміі).
паста́віць 2, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць.
Зак. да пастаўляць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mean4 [mi:n] v. (meant)
1. азнача́ць, зна́чыць, мець значэ́нне;
What does this sign mean? Што азначае гэты знак?
2. мець на ўва́зе;
Do you mean me? Вы маеце на ўвазе мяне?
3. хаце́ць; мець наме́р, наме́рвацца (што-н. сказаць, зрабіць і да т.п.);
What do you mean (by that)? Што вы хочаце (гэтым) сказаць?;
You don’t mean it! Няўжо? Вы гаворыце гэта сур’ёзна?;
I didn’t mean to offend you. Я не хацеў вас пакрыўдзіць.
4. прызнача́ць;
This present is meant for you. Гэты падарунак прызначаны для вас.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
gut1 [gʌt] n.
1. anat. кі́шка;
the blind gut сляпа́я кі́шка
2. pl. guts вантро́бы;
pain in the guts боль у жываце́
3. pl. guts infml му́жнасць, сме́ласць; вы́трымка; рашу́часць (зрабіць што-н. цяжкае або непрыемнае);
She hadn’t the guts to tell him the truth. Ёй (у яе) не хапіла мужнасці сказаць яму праўду.
4. pl. guts су́тнасць; найбо́льш ва́жная ча́стка чаго́-н.;
the guts of the problem су́тнасць прабле́мы
5. med. ке́тгут
♦
slog/sweat/work one’s guts out infml працава́ць ве́льмі напру́жана (для пэўнай мэты)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hurt3 [hɜ:t] v. (hurt)
1. вы́цяць; прычыня́ць боль
2. infml бале́ць (пра руку, нагу і да т.п.)
3. кры́ўдзіць; зневажа́ць
4. : be hurting infml адчува́ць сябе́ няшча́сным
5. рабі́ць шко́ду, прычыня́ць стра́ту; псава́ць;
hurt smb.’s reputation падарва́ць чыю́-н. рэпута́цыю;
be hurting for smth. AmE быць у ця́жкім стано́вішчы, асаблі́ва з-за недахо́пу гро́шай
♦
it won’t/wouldn’t hurt smb. to do smth. не пашко́дзіць/бу́дзе кары́сным каму́-н. зрабі́ць што-н.;
It won’t hurt you to read this article. Вам карысна будзе прачытаць гэты артыкул.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Náme
m -ns, -n, Námen m -s, -
1) імя́, про́звішча, на́зва, найме́нне
im ~n — ад імя́, у імя́
mein ~ ist Péter — мяне́ заву́ць [клі́чуць] Пе́тэрам
únter fálschem ~n — пад вы́думаным про́звішчам
2) імя́, вядо́масць, папуля́рнасць
sich (D) éinen ~n máchen — зрабі́ць сабе́ імя́, стаць вядо́мым [знакамі́тым]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bald
1.
adv неўзаба́ве, у ху́ткім ча́се, ху́тка, ско́ра
möglichst ~, so ~ wie [als] möglich, túnlichst ~ — як мо́жна хутчэ́й
wird's ~! — разм. а ну, жваве́й!
2.
cj ~..., ~... — то..., то...; ці..., ці...
~ dies, ~ das — то адно́, то друго́е
◊ das ist ~ geságt, áber schwer getán — лёгка сказа́ць, ды ця́жка зрабі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wénigst
(superl ад wénig)
1.
pron indef найме́ншы
das wíssen die ~en — гэ́та ма́ла хто ве́дае
es ist das ~e, was du tun kannst — гэ́та са́мае ме́ншае, што ты мо́жаш зрабі́ць
2.
adv
am ~en — менш за ўсё
zum ~en — па ме́ншай ме́ры, хоць бы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адкры́ць
1. (адчыніць) öffnen vt; áufmachen vt; áuftun* vt; áufschlagen* vt (кнігу);
2. (што-н пакрытае) áufdecken vt, enthüllen vt (помнік і г. д);
3. (пасяджэнне і г. д) eröffnen vt;
адкры́ць аго́нь вайск das Féuer eröffnen;
4. (зрабіць адкрыццё) entdécken vt;
5. (установу) eröffnen vt;
адкры́ць рахунак бухг ein Kónto eröffnen;
адкры́ць лік спарт den érsten Tréffer erzíelen;
◊ адкры́ць Аме́рыку längst Bekánntes ságen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сказа́ць ságen vt;
сказа́ць пра́ўду die Wáhrheit ságen;
дастатко́ва сказа́ць híer sei nur so viel geságt;
я не тое хаце́ў сказа́ць das wóllte ich nicht ságen, das war nicht der Sinn méiner Wórte;
пра́ўду сказа́ць … éhrlich geságt …;
лягчэ́й сказа́ць, чым зрабі́ць léichter geságt als getán;
мо́жна сказа́ць man kann [könnte] ságen, es lässt sich ságen;
ця́жка сказа́ць schwer zu ságen;
як сказа́ць wie man’s nimmt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
затапта́ць, ‑тапчу, ‑топчаш, ‑топча; зак., каго-што.
1. Ездзячы, ходзячы, прымяць падэшвамі, капытамі; патаптаць. Затаптаць снег. Затаптаць траву. // Топчучы, зацерці, зраўняць, зрабіць непрыкметным. Затаптаць след. Затаптаць лінію на пяску. // Задушыць, раздушыць, стаўшы нагамі, капытамі. — Петро! Бяры на плечы адну дзяўчынку, а я другую, а то затопчуць. Маўр.
2. Топчучы, наступіўшы, патушыць агонь на чым‑н. Затаптаць папяросу. □ Домна схапіла з прыпечку лучыну і затаптала агонь. Лобан.
3. Топчучы, уціснуць, умяць у пясок, зямлю і інш. — Выхапіў асілак Дубавік свой востры меч і адсек цмоку ўсе тры галавы. Дзве галавы ў дрыгву затаптаў, а трэцюю на меч уссадзіў. Якімовіч.
4. Разм. Забрудзіць слядамі. Затаптаць падлогу.
•••
Затаптаць у гразь каго-што — зняславіць, ачарніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)