ава́рыя ж

1. Pnne f -, -n (пашкоджанне, паломка); Únfall m -s, -fälle (няшчасны выпадак); Verkhrsunfall m (транспартная); Havare [-vɑ-] f -, - r¦en (судна, самалёт);

пацярпе́ць ава́рыю vernglücken vi, (s) ine Havare erliden* [haben], havareren (пра самалёт, судна); ine Pnne hben (пра аўтамашыну);

2. тэх Störung f -, -en;

3. перан разм Pnne f -, -n;

пацярпе́ць ава́рыю Pech hben, ine Pnne hben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ляту́н ’лётчык, пілот’ (Бяльк., б.-каш., Мат. Гом.) (рус. лету́н, чэш. letoun ’лятаючае насякомае’, ’кажан’, ’самалёт’, славац. letún ’тс’). Новае ўтварэнне — семантычны перанос з ляту́н ’той, хто лётае, хутка ходзіць, бегае’ (ТСБМ). Да лётаць (гл.). Аб суфіксе гл. Слаўскі (SP, 1, 134–135), Сцяцко (Афікс. наз., 68). Зусім новае ў бел. мове ’той, хто часта мяняе месца працы’ — з рус. лету́н ’тс’, якое (іран.) ’селянін, які не хацеў жыць у сваёй вёсцы, а шукаў дзесьці дадатковыя заробкі’. Крукоўскі (Уплыў, 151) разглядае гэта як сэнсавую кальку. Сюды ж: ляту́н ’дробны лешч, Abramis brama L.’, ’гусцяра, Blicca bjoerkna L.’ (Інстр. II), а таксама ляту́ха ’тая, што шпарка ходзіць, бегае’ (міёр., З нар. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

амфі́бія ж

1. заал Amphbi¦e f -, -n, Lurch m -(e)s, -e;

2. вайск Amphbi¦enfahrzeug n -(e)s, -e;

самалёт-амфі́бія Amphbi¦enflugzeug n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыва́н м Tppich m -(e)s, -e; спарт Mtte f -, -n;

дыва́н ручно́й рабо́ты hndgeknüpfter [hndgewebter] Tppich;

засла́ць дыва́на́мі mit Tppichen uslegen [belgen];

дыва́н-самалёт der flegende Tppich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аблётаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і аблята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Лётаючы, пабываць у многіх месцах. Аблётала, напэўна, сотні кветак За кожнай кропелькай пчала. Корбан. // перан. Разм. За кароткі час пабываць у многіх месцах. [Вова] і праўда назаўтра аблётаў увесь горад. Марціновіч.

2. Выпрабаваць; праверыць у выпрабавальным палёце самалёт, дырыжабль і пад. Аблётаць новыя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыслані́ць, ‑сланю, ‑слоніш, ‑слоніць; зак., што.

1. Прыкрыць засланкай; засланіць няпоўнасцю. Прысланіць печ. □ Мы рукой прыслонім вочы Ды зірнём угору, Дзе грыміць ён, дзе якоча Самалёт маторам. Колас.

2. Прыставіць, прытуліць, прыхіліць. [Халявіч] прысланіў да лаўкі веласіпед і патрухаў за Бялоцкім. Дуброўскі. Стамілася .. [маці] з дарогі, але не прысланіла галавы да падушкі — чакала.., пакуль вярнуўся Петрык. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шту́рман, ‑а, м.

1. Спецыяліст па ваджэнню ваенных надводных ці падводных караблёў і лятальных апаратаў. Штурман! Строга вытрымай кільватэр! Збочыш — міны ўдараць па бартах. Жычка. Маторы загулі на ўсю сваю моц, і самалёт рэзка пайшоў угору. Аб нечым перагаварваліся лётчык і штурман. Лынькоў.

2. У гандлёвым флоце — спецыяліст па ваджэнню судна і адначасова памочнік капітана.

[Гал. stuurman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clipper

[ˈklɪpər]

n.

1) той, хто стрыжэ́

2) прыла́да да адраза́ньня (нажні́цы, куса́чыкі)

3) шпа́ркі конь

4) клі́пэр -а m., скарахо́дны карабе́ль; шпа́ркі самалёт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

канваі́р

(фр. convoyeur = які суправаджае)

1) узброены чалавек, які суправаджае каго-н. для аховы або прадухілення ўцёкаў;

2) ваенны карабель або самалёт, які суправаджае для аховы асобнае судна ці групу суднаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

swallow3 [ˈswɒləʊ] v.

1. глыта́ць; хава́ць;

The aircraft was swallowed (up) in the clouds. Самалёт схаваўся ў хмарах.

2. цярпе́ць, трыва́ць

swallow an insult праглыну́ць абра́зу;

swallow one’s words браць свае́ сло́вы наза́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)