nutcracker

[ˈnʌt,krækər]

n.

1) шчы́пцы для арэ́хаў

2) арэ́хаўка f. (пту́шка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wryneck

[ˈraɪnek]

n.

1) Med. крывашы́я f.

2) круцігало́ўка f. (пту́шка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

казуа́р, ‑а, м.

Буйная чорная птушка з дужымі трохпальцымі нагамі, якая водзіцца ў Паўночнай Аўстраліі, на Новай Гвінеі і прылеглых астравах.

[Фр. casoar з малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круцігало́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы; Р мн. ‑ловак; ж.

Птушка сямейства дзятлаў, якая пры спуджванні ўтварае арыгінальныя рухі шыяй і шыпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перцае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Птушка атрада дзятлападобных, якая мае яскравую афарбоўку і вельмі доўгую дзюбу з зазубрынамі па краях; тукан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́валга ж заал (птушка) Piról m -s, -e, Góldamsel f -, -n, Kírschvogel m -s, -vögel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

rajski

райскі;

rajski ogród — райскі сад; Эдэм;

rajski ptak — райская птушка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Блакі́тніца ’птушка Parus coeruleus’ (БРС). Мабыць, калька з рус. лазо́ревка ’птушка блакітніца’ (з роду сініц), якое звязана з рус. лазу́рь, лазо́ревый ’блакітны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

авіфа́уна

(ад лац. avis = птушка + фауна)

тое, што і арнітафауна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арэ́хаўка, ‑і, ДМ ‑хаўцы; Р мн. ‑хавак; ж.

Лясная пеўчая птушка сямейства вераб’іных, якая харчуецца насеннем хвойных дрэў, пераважна кедра; кедраўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)