удо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Птушка атрада ракшападобных са стракатым апярэннем, веерападобным чубам і загнутай уніз дзюбай.

|| прым. удо́давы, -ая, -ае (спец.).

Сямейства ўдодавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)