дроб м матэм Bruch m -(e)s, Brüche; Brúchzahl f -, -en;

дзесятко́вы дроб Dezimálbruch m, Zéhnerbruch m;

про́сты дроб gewöhnlicher Bruch;

пра́вільны дроб échter Bruch;

няпра́вільны дроб únechter Bruch;

скараці́ць дроб éinen Bruch kürzen;

прыве́сці драбы́ да аднаго́ назо́ўніка Brüche auf éinen Nénner bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erect

[ɪˈrekt]

1.

adj.

1) про́сты

2) натапы́раны (пра во́лас); ашчаці́нены (пра поўсьць у ката́)

2.

v.t.

1) ста́віць (по́мнік); узво́дзіць

2) будава́ць (дом)

3) склада́ць, мантава́ць (машы́ну)

4) заклада́ць (устано́ву)

5) утвара́ць (штат, акру́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Смерд ‘у старажытнай Русі — залежны селянін-земляроб’, ‘чалавек з простанароддзя’ (ТСБМ), смердзь ‘смурод’, ‘просты селянін’ (Нас.), ст.-бел. смердъ ‘селянін’ (Ст.-бел. лексікон). Укр., рус. смерд ‘селянін’, стараж.-рус. смьрдъ, польск. smard, дыял. śmierdź ‘тс’, палаб. smårdi ‘сялянства’, ст.-слав. смръдъ ‘залежны селянін-земляроб’. Прасл. дыял. *smьrdъ ад *smьrděti ‘смярдзець’ (гл. Праабражэнскі, 2, 334; Фасмер, 3, 684 з літ-рай), як пагардлівая назва земляроба з боку прадстаўніка пануючага класа. Параўноўвалі яшчэ з літ. smir̃das ‘той, хто пахне’, лат. smir̃za ‘тс’, але яны, як мяркуе, напрыклад, Скарджус (Slav., 202), хутчэй запазычаны з славянскіх моў. Гл. яшчэ Брукнер, 536; Махэк₂, 561–562; ЕСУМ, 5, 317; Шустар-Шэўц, Этимология–1984, 234–236 (набліжае да літ. mḕrdelis ‘аслабелая ад голаду істота’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БАРДЗЮ́Р

(франц. bordure ад bord край),

1) крывыя або прамыя палосы, якія абрамляюць малюнак, тэкст і інш. 2) У дарожным будаўніцтве — вузкія палосы (бартавыя камяні, пліты), якія аддзяляюць праезную частку дарогі ад абочын, тратуараў і інш. 3) У дэкаратыўным садаводстве — паласа бардзюрных (нізкіх) раслін па контуры клумбы, газона, рабаткі, уздоўж жывых агароджаў, дарожак для стварэння маляўнічых кветкавых кампазіцый. Бывае просты — пасадка шыр. 1—2 м з 1—2 відаў раслін, размешчаных радамі або ў шахматным парадку, і складаны — шыр. 2,5—5 м з некалькіх відаў раслін. Для бардзюраў выкарыстоўваюць адна- і шматгадовыя нізкарослыя (сцылы, крокусы, бурачок скальны, лабелія, эрынус і інш.), сярэднярослыя (касачы, астыльба гібрыдная, флёксы, самшыт вечназялёны і інш.), высакарослыя (дэльфініумы, астры кітайскія, барбарысы і інш.) расліны.

т. 2, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«ВЯСНА́ ГОЛА́ ПЕРАПА́ЛА»

(у некат выданнях «Вясна, голад, перапала»),

бел. ананімны верш 19 ст. Знойдзены ў архіве В.Дуніна-Марцінкевіча, перапісаны яго рукой, але, відаць, аўтарства яму не належыць. Упершыню апубл. ў брашуры М.Доўнар-Запольскага «Дунін-Марцінкевіч і яго паэма «Тарас на Парнасе» (Віцебск, 1896), іншы варыянт — у брашуры Е.Раманава «Тарас на Парнасе» і іншыя беларускія вершы» (Магілёў, 1900). Напісаны, верагодна, напярэдадні рэформы 1861, бо выяўляе настроі бел. сялянства перад адменай прыгону. Прасякнуты пафасам крытыкі прыгонніцтва, панства; разам з тым у ім выразна відаць абмежаванасць сял. уяўленняў аб справядлівасці і свабодзе, якія нібыта можна атрымаць ад цара. Твор кампазіцыйна зладжаны, просты, матывамі блізкі да нар. паэзіі. Мова яго багатая фразеалагізмамі. Напісаны 4-стопным харэем, гучыць лёгка, свабодна.

М.А.Лазарук.

т. 4, с. 402

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дасту́пны

1. (да якога можна прайсці) zúgänglich; erréichbar;

2. (магчымы, пасільны для многіх) erschwínglich;

3. (лёгкі для разумення) geméinverständlich, leicht verständlich;

4. (просты, абыходлівы) éinfach, zúgänglich;

5. (для кантролю) kontrollíerbar; überprǘfbar; überwáchbar;

дасту́пныя цэ́ны erschwíngliche Préise;

быць дасту́пным zúgänglich sein;

у лёгка дасту́пнай фо́рме in leicht verständlicher Form

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

coarse

[kɔrs]

adj.

1) буйны́

coarse salt — буйна́я соль

coarse sand — буйны́ пясо́к

2) грубы́, неапрацава́ны

coarse cloth — грубо́е палатно́

3) про́сты; благо́га гату́нку

4) недаліка́тны, грубы́, прыміты́ўны, вульга́рны

coarse manners — грубы́я мане́ры

coarse features — недаліка́тныя ры́сы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bourgeois

[ˈbʊrʒwɑ:]

1.

n., pl. -geois

мешчані́н -а m., прадстаўні́к сярэ́дняе кля́сы

the bourgeois — сярэ́дняя кля́са, мяшча́нства n., буржуазі́я f.

2.

adj.

1) мяшча́нскі, буржуа́зны

2) мяшча́нскі, звыча́йны; про́сты

bourgeois attitude — мяшча́нскі падыхо́д

bourgeois taste — дро́бнамяшча́нскі густ

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

menial

[ˈmi:niəl]

1.

adj.

1) лёкайскі

to do menial tasks — выко́нваць чо́рную пра́цу, працава́ць паслуга́чом

2) ні́зкі, про́сты (пра пахо́джаньне)

2.

n.

слуга́ -і́, лёкай -я, паслуга́ч -а́ m., той, хто выслу́жваецца ў каго́-н.; чэ́лядзь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сме́ртны, ‑ая, ‑ае.

1. Які канчаецца смерцю, звязаны са смерцю. Смертны выпадак. Смертны час. // Прызначаны для памёршага. Смертны саван. Смертнае адзенне. Смертная пасцель. // Які служыць прыкметай памірання, звязаны са смерцю. Смертная агонія. Смертныя хрыпы.

2. Такі, які не можа жыць вечна, павінен памерці. Чалавек смертны. // у знач. наз. сме́ртны, ‑ага, м.; сме́ртная, ‑ай, ж. Чалавек. Гэта нас, смертных, абміне такі лёс. А вас, факт, успомняць. Пальчэўскі.

3. Такі, які пазбаўляе жыцця, вядзе да смерці. Смертная кара. Смертны прыгавор. □ [Брыль:] — Ён жа [саюз] абараніў нас ад навалы белых армій і іх саюзнікаў, замежнай буржуазіі, што ў смертнай схватцы прабавала задушыць нас. Колас.

•••

Просты смертны — звычайны чалавек, які нічым не вызначаецца.

Смертны грэх гл. грэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)