have smth up one’s sleeve

а) мець, трыма́ць у запа́се

б) мець не́шта заду́манае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bestseller

[,bestˈselər]

1) бэстсэ́лер -у m. (не́шта ве́льмі хо́дкае, асаблі́ва кні́га)

2) а́ўтар тако́е кні́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

transparency

[trænˈspærənsi]

n., pl. -cies

1) празры́стасьць f.

2) не́шта празры́стае

3) транспара́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nonessential

[,nɑ:nɪˈsenʃəl]

1.

adj.

неісто́тны

2.

n.

неісто́тная асо́ба або́ рэч; не́хта або́ не́шта неісто́тнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uncertainty

[ʌnˈsɜ:rtənti]

n., pl. -ties

1) няпэ́ўнасьць, невядо́масьць f.; сумне́ў -ву m.

2) не́шта няпэ́ўнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

untangle

[ʌnˈtæŋgəl]

v.t.

1) разблы́тваць не́шта зблы́танае

2) разблы́тваць, рабі́ць я́сным, зразуме́лым (прабле́му, непаразуме́ньне), растлума́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мі́стыка

(гр. mystika = таямнічасць)

1) вера ў таямнічыя, звышнатуральныя сілы і магчымасць зносін з імі чалавека;

2) перан. нешта загадкавае, чаго нельга растлумачыць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Нестрыва́лы ’нястраўны’: Нестрывалае нешта зьеў (Касп.). Відаць, да стравіць ’ператравіць (пра страўнік)’, гл. страва, ці не пад уплывам стрываць ’сцярпець’ (гл. трываць)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аб’е́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́дзь; зак., каго-што.

1. Праехаць вакол каго-, чаго-н.

А. балота.

2. Праехаць збоку, абмінуць каго-, што-н.

А. горад.

А. людзей на дарозе.

3. Ездзячы, пабываць у многіх месцах.

А. паўсвету.

4. Апусціцца, з’ехаць уніз.

Аб’ехала павозка.

5. перан. Схуднець.

Нешта ж ты зусім аб’ехаў.

|| незак. аб’язджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—4 знач.).

|| наз. аб’е́зд, -у, М -дзе, м. (да 1—3 знач.).

Ехаць у а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экзо́тыка

(гр. eksotikos = далёкі, чужаземны)

1) сукупнасць характэрных прадметаў, з’яў, рыс, уласцівых далёкім краінам, раёнам (напр. незвычайная прырода, звычаі, мастацтва паўднёвых краін з пункту гледжання жыхароў поўначы);

2) перан. нешта вычварнае, незвычайнае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)