апра́ксія

(гр. apraksia = бяздзейнасць)

парушэнне здольнасці выконваць мэтанакіраваныя рухі ў выніку паражэння пэўных аддзелаў кары галаўнога мозга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластэ́нія

(н.-лац. blastenia)

накіпны сумчаты лішайнік сям. целасхіставых, які расце на кары старых дрэў, пераважна лісцевых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вадо́зны

(лац. vadosus = неглыбокі);

в-ыя воды — падземныя воды атмасфернага паходжання або ўтвораныя ў межах зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інфлюа́цыя

(ад лац. influere = улівацца, пранікаць)

пранікненне паверхневых водаў праз трэшчыны і варонкі ў тоўшчу зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крато́н​2

(гр. kratos = сіла, моц)

кансалідаваны ўчастак кантынентальнай зямной кары, які не адчувае значных складачных дэфармацый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксанто́рыя

(н.-лац. xanthoria)

ліставаты сумчаты лішайнік сям. целасхіставых, які трапляецца на кары дрэў, апрацаванай драўніне, камянях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лекана́кціс

(н.-лац. lecanactis)

накіпны сумчаты лішайнік сям. леканакцінавых, які трапляецца на кары і драўніне хвойных Дрэў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лекано́ра

(н.-лац. lecanora)

накіпны сумчаты лішайнік сям. леканоравых, які расце на кары дрэў, апрацаванай драўніне, камянях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мабілі́зм

(ад лац. mobilis = рухомы)

геалагічная гіпотэза, згодна якой адбываюцца вялікія гарызантальныя перамяшчэнні мацерыковых глыб зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

металагені́я

(ад метал + гр. genos = нараджэнне)

раздзел геалогіі, які вывучае заканамернасці размяшчэння рудных радовішчаў у зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)