Leib
1) це́ла, ту́лава
2) жыво́т, чэ́рава; нутро́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Leib
1) це́ла, ту́лава
2) жыво́т, чэ́рава; нутро́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gut
(
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ме́сца
1. Platz
арандава́ць ме́сца
прыбы́ць на ме́сца прызначэ́ння an Ort und Stélle ánlangen;
ме́сца прызначэ́ння Bestímmungsort
працо́ўнае ме́сца Árbeitsplatz
ме́сца рабо́ты Árbeitsstelle
ме́сца нараджэ́ння Gebúrtsort
ме́сца знахо́джання (самалёта, судна
за́ла на сто ме́сцаў ein Saal mit húndert Plätzen;
у шмат які́х ме́сцах víelerorts;
у пэ́ўных ме́сцах máncherorts;
ні з ме́сца! nicht von der Stélle rühren!;
заня́ць ме́сца (для каго
заня́ць пе́ршае ме́сца
ме́сца здарэ́ння
злаві́ць на ме́сцы злачы́нства
ме́сца сустрэ́чы Tréffpunkt
ста́віць на пе́ршае ме́сца an die érste Stélle rücken [stéllen];
2. (мясцовасць) Gégend
бало́цістае ме́сца Súmpfgebiet
3.
вака́нтнае ме́сца fréie [únbesetzte] Stélle;
займа́ць ме́сца ein Amt bekléiden; éinen Pósten éinnehmen* [bekléiden];
4. (урывак твора) Stélle
прачыта́й гэ́тае ме́сца яшчэ́ раз lies diese Stélle noch éinmal;
5. (багажная рэч) Gepä́ckstück
два ме́сцы багажу́ zwei Gepä́ckstücke;
◊ на го́лым ме́сцы (зрабіць што
ву́зкае ме́сца schwáche Stélle;
з ме́сца ў кар’е́р auf Ánhieb;
паста́віць каго
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сцяна́, ‑ы́;
1. Вертыкальная частка будынка, якая служыць для падтрымкі перакрыццяў і для падзелу памяшкання на часткі.
2. Высокая агароджа з каменя, цэглы і пад.
3.
4.
5.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жывы́, ‑а́я, ‑о́е; жыў, жы́ва.
1. Які жыве, існуе;
2. Які мае адносіны да жывёльнага або расліннага свету; арганічны.
3. Поўны жыццёвых сіл; жвавы, непаседлівы;
4. Поўны руху, ажыўлення; бойкі.
5. Такі, як у рэчаіснасці; сапраўдны, натуральны.
6. Дзейны, ажыўлены, інтэнсіўны.
7. Яркі, выразны.
8. Які рэальна існуе, яшчэ не знік.
9. Які захоўвае ў памяці многія падзеі, факты і пад.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уго́дно
1.
что вам уго́дно? што вам трэ́ба?, чаго́ вы хо́чаце?;
ви́дно, так ему́ бы́ло уго́дно віда́ць, так яму́ было́ пажада́на (так яму́ хаце́лася);
не уго́дно ли вам молока́? ці не хо́чаце (не жада́еце) вы малака́?;
как вам уго́дно як (вы сабе́) хо́чаце, як ва́ша ла́ска;
я сде́лаю всё, что вам бу́дет уго́дно я зраблю́ ўсё, што вы захо́чаце (пажада́еце);
кому́ уго́дно вы́сказаться? хто хо́ча вы́казацца?;
2.
кто уго́дно хто хо́чаш, хто хо́чаце, (всё равно кто) абы-хто́;
что уго́дно што хо́чаш, што хо́чаце, (всё равно что) абы-што́;
где уго́дно дзе хо́чаш, дзе хо́чаце, (всё равно где) абы-дзе́, (везде) усю́ды;
когда́ уго́дно калі́ хо́чаш, калі́ хо́чаце, (всё равно когда) абы-калі́, (всегда) заўсёды;
как уго́дно як хо́чаш, як хо́чаце, (всё равно как) абы-я́к;
куда́ уго́дно куды́ хо́чаш, куды́ хо́чаце, (всё равно куда) абы-куды́;
отку́да уго́дно адку́ль хо́чаш, адку́ль хо́чаце, (всё равно откуда) абы-адку́ль, (отовсюду) адусю́ль;
ско́лько уго́дно ко́лькі хо́чаш, ко́лькі хо́чаце, (всё равно сколько) абы-ко́лькі;
◊
не уго́дно ли ці не ма́еце (не бу́дзеце мець) ла́ску, ці не жада́еце;
ско́лько душе́ уго́дно ко́лькі
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
głowa
głow|a1. галава;
2. галава; розум;
3. галава; жыццё;
4. галава;
5. галава; кіраўнік;
6. галава (шарападобны прадмет);
перавышаць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
свой
своё
свои́ (родственники, близкие люди) свае́;
бере́чь своё берагчы́ сваё;
◊
сам не свой сам не свой;
умере́ть свое́й сме́ртью паме́рці сваёй сме́рцю;
по-сво́ему па-сво́йму;
не в своём уме́ не пры сваі́м ро́зуме;
на свои́х двои́х
на свои́х хлеба́х на сваі́м хле́бе;
не свои́м го́лосом не сваі́м го́ласам;
называ́ть ве́щи свои́ми имена́ми называ́ць рэ́чы сваі́мі імёнамі;
свои́м умо́м сваі́м ро́зумам (о́думам);
свои́х не узна́ешь сваі́х не пазна́еш;
своя́ руба́шка бли́же к те́лу ко́жны млын на сваё ко́ла ваду́ ця́гне; ко́жнаму свая́ бо́лька балі́ць;
своя́ кровь свая́ кроў;
свой арши́н свая́ ме́рка;
свой брат свой брат;
своя́ рука́ свая́ рука́;
свое́й (со́бственной) руко́й сваёй (ула́снай) руко́й;
стоя́ть на своём стая́ць на сваі́м;
на свой вкус на свой густ;
своего́ ро́да свайго́ ро́ду;
бере́чь свою́ шку́ру берагчы́ сваю́ шку́ру;
дойти́ свои́м умо́м дайсці́ сваёй галаво́й (сваі́м ро́зумам);
на свою́ го́лову на сваю́ галаву́;
ви́деть свои́ми глаза́ми ба́чыць на свае́ во́чы;
свои́ми труда́ми (труда́ми свои́х рук) сваёй пра́цай (сваі́мі мазаля́мі);
свои́ соображе́ния свае́ меркава́нні;
не ве́рить свои́м глаза́м не ве́рыць сваі́м вача́м;
свое́й осо́бой сваёй асо́бай;
свои́м поря́дком сваі́м пара́дкам;
в своё вре́мя у свой час;
в свою́ о́чередь у сваю́ чаргу́;
всему́ своё вре́мя усяму́ свой час;
на свой мане́р на свой мане́р (капы́л);
в своё удово́льствие ≅ як
на свой страх и риск на сваю́ адка́знасць;
на своём ме́сте на сваі́м ме́сцы;
идти́ свое́й доро́гой ісці́ сваёй даро́гай;
поста́вить на своё ме́сто (кого) паста́віць на сваё ме́сца (каго);
быть не в свое́й таре́лке быць не ў сваёй тале́рцы;
оста́ться при свои́х заста́цца пры сваі́х;
не в свои́ са́ни сесть не ў свае́ са́ні се́сці;
ма́стер своего́ де́ла ма́йстар сваёй спра́вы;
ка́ждому своё ко́жнаму сваё;
тверди́ть своё дзяўбці́ сваё;
свои́ лю́ди — сочтёмся
своя́ рука́ влады́ка
в своём до́ме и сте́ны помога́ют
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
прыня́ць, прыму, прымеш, прыме;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спусці́ць, спушчу, спусціш, спусціць;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)