Прыбу́ркацца экспр. ’прыйсці’ (ТС); сюды ж, відаць, зафіксаванае там жа з блізкай семантыкай прыбу́рыцца ’знайсці прытулак’. Няясна. Магчыма, звязана з коранем бур‑, які рэалізаваны ў рус. іркуц. прибуро́вить ’прыйсці, прыехаць; прыбыць’, іркуц., свярдл. прибуро́виться ’прыйсці, прыцягнуцца, прывалачыся’ (СРНГ), параўн. і буровіць ’круціцца; несці бязглуздзіцу’ (ТС), што вельмі прыпамінае серб. бо̀равити ’жыць, пражываць’, балг. бора́вя ’рабіць нешта’, якія ўзводзяцца да *byti (гл. быць) (ЭССЯ, 2, 195–197). Параўн. і славен. priburiti ’нечакана з’явіцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пёска (памянш.) ’палоска’ (гродз., Сл. ПЗБ). Пяясна. Магчыма. у выніку кантамінацыі бел. палоска і польск. pasek, pas ’тс’. Відаць, можа быць збліжалі з рус. песика ’цёмная паласа ў шэрсці пушных звяроў’, песики ’восць у футры’ або са славен. peša ’доўгае букавае сцябло, з якога рэжуць дошкі’, якое Бязлай (Etyma, 10) збліжае з рус. дыял. лёс ’палка для размешвання гліны’ і выводзіць з pešlafi ’націскаць, ступаць, таўчы’ (< і.-е. *pe[s‑ ’растаўчы’), роднаснае піхаць, пест (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сва́таць, сва́тацца ‘прапаноўваць каго-небудзь у мужы ці ў жонкі’, ‘прасіць згоды на шлюб’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, ТС). Укр. сва́тати(ся), рус. сва́тать(ся), ст.-рус. свататися ‘парадніцца праз шлюб дзяцей або сваякоў’, польск. swatać się ‘тс’, чаш. svatati ‘спраўляць вяселле’, балг. свату́вам се ‘быць сватам’, макед. сватоса се ‘парадніцца праз шлюб’. Прасл. *svatati (sę), *svatiti sę. Толькі славянскае. Дэрыват ад *svatъ, першасна ‘парадніцца’, астатнія значэнні даволі познія. Гл. Трубачоў, История терм., 143.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Склон 1 грам. ‘склон’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Гарэц., Др.-Падб., Стан.). Утварэнне на ўласнай глебе ад запазычаных граматычных тэрмінаў склане́нне (гл.), скланя́ць, параўн. рус. склоне́ние, склоня́ть. Крукоўскі (Уплыў, 42) лічыць беларускае слова запазычаннем з рускай мовы.
Склон 2 ‘схіл’ (Гарэц., Ласт., Сл. ПЗБ, Др.-Падб., Яшк.), ‘нахіл’ (ТС). У сучаснай літаратурнай мове, хутчэй за ўсё, з рус. склон ‘схіл’, аднак у народнай мове можа быць самастойным утварэннем, параўн. кланіць (гл.) і наступнае слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слень ‘луска’ (мазыр., Шатал., ТС; чач., ЛА, 1), слінь ‘тс’ (тураў., ЛА, 1), свень ‘тс’ (мазыр., ЛА, 1), слень ‘слізь’ (ТС). Рус. урал., астрах. слён, слень ‘цвёрдая слізь, якой рыба пакрываецца на зіму’. Паводле Міклашыча (307), звязана з слізь, слізкі (гл.); Фасмер (3, 669) прапаноўвае разглядаць як ступень чаргавання да сліна (гл.), магчыма, *сльнь або *слень, а таксама прапаноўвае сувязь з глень, з якога можа быць пераўтворана пад уплывам слоў на сл‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bail2 [beɪl] v. браць на пару́кі; адпуска́ць на пару́кі;
be bailed for trial быць вы́зваленым да суда́ на пару́кі або́ пад зало́г;
bail smb. out (of smth.) выбаўля́ць каго́-н. з бяды́
bail out [ˌbeɪlˈaʊt] phr. v.
1. катапультава́цца
2. вычэ́рпваць (ваду з лодкі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
exhibition [ˌeksɪˈbɪʃn] n.
1. выста́ва, вы́стаўка;
be on exhibition быць вы́стаўленым;
stage/hold/mount an exhibition арганізава́ць/нала́дзіць выста́ву
2. (of) праяўле́нне;
an exhibition of a skill/а feeling праяўле́нне ўме́льства/пачуцця́
♦
make an exhibition of oneself вы́ставіць сябе́ ду́рнем, пашы́цца ў ду́рні
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
family [ˈfæməli] n.
1. сям’я́
2. дзе́ці;
Have you any family? У вас ёсць дзеці?;
start a family заво́дзіць дзяце́й
♦
run in the family быць ча́стай з’я́вай у пэ́ўнай сям’і́;
Heart disease runs in the family. Сардэчнае захворванне – характэ́рная з’ява ў гэтай сям’і.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
government [ˈgʌvənmənt] n.
1. ура́д;
central/federal government цэнтра́льны/федэра́льны ўрад;
coalition government кааліцы́йны ўрад;
form a government cфармірава́ць ура́д;
lead a government узнача́льваць ура́д
2. кіраўні́цтва;
be in government быць ва ўла́дзе
3. кірава́нне;
local government мясцо́вае сама кірава́нне
4. ling. кірава́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
jangle [ˈdʒæŋgl] v.
1. бразгата́ць, брынча́ць (звыч. пра металічныя прадметы);
Her bracelets jangled as she walked. Яе бранзалеты бразгаталі пры хадзьбе.
2. раздражня́ць, расстро́йваць, дзе́йнічаць на не́рвы; быць напру́жаным (пра нервы);
She couldn’t sleep, her nerves jangling. Яна не магла спаць, нервы былі напружаныя.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)