так повелева́ет мне долг так ка́жа (гаво́рыць) мне абавя́зак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
odwalić
зак. адваліць;
odwalić kamień — адваліць камень;
2.перан., разм. odwalić kawał drogi — адмахаць кусок дарогі;
odwalić kawał roboty — зрабіць добрую частку працы;
odwalić kawał — выкінуць штуку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
udać
зак.
1. пераняць;
udać czyj głos — пераняць чый голас;
2. прыкінуцца;
udać chorego — прыкінуцца хворым;
udać że się nie rozumie — прыкінуцца (зрабіць выгляд), што не разумееш
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Únkosten
pl выда́ткі, расхо́ды
auf ~ von j-m — фін. на дэ́бет раху́нку, за кошт каго́-н.
die ~ trágen* — не́сці расхо́ды [выда́ткі]
sich in ~ stürzen — патра́ціцца, зрабі́ць (вялі́кія) затра́ты
die ~ bestréiten* — пакрыва́ць [апло́чваць] (усе́) выда́ткі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
höher
1.
a больш высо́кі, вышэ́йшы
die ~e Mathematík — вышэ́йшая матэма́тыка
die ~e Stélle — вышэ́йшая інста́нцыя
2.adv вышэ́й
~ máchen — зрабі́ць вышэ́й, падня́ць
◊ ~ geht's nicht mehr! — дале́й няма́ куды́! (гэта ўжо мяжа)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verméssen
*
I
vt
1.
вымяра́ць, абме́рваць
2.
(sich) памыля́цца пры ме́ранні
II
sich ~ (G) нава́жвацца, адва́жвацца (на што-н.); мець наха́бнасць [адва́гу] (што-н.зрабіць)
III
a
1) рызыко́ўны
2) фанабэ́рысты, дзёрзкі, самаўпэўнены
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wéder
cj
~… noch — ні… ні
es ist ~ mir noch ihm gelúngen — гэ́та не ўдало́ся ні мне, ні яму́
~ ich noch du können es tun* — ні я, ні ты не мо́жам гэ́тага зрабі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Belíeben
n -s жада́нне, до́брая во́ля
es steht in Íhrem ~ — (zu + inf) ад Вас зале́жыць (што-н.зрабіць)
nach Íhrem ~ — як Ва́ша ла́ска, як Вы (сабе́) хо́чаце
nach ~ — ко́лькі хо́чаш [хо́чаце], ко́лькі жада́еш [жада́еце]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Кро́іць ’разразаць матэрыю і інш. на кавалкі пэўнай формы і памеру, каб пашыць, зрабіць з іх што-небудзь’ (ТСБМ, Нас., Жд. 2, Янк. I, ТС, Сцяшк., Касп., Сл. паўн.-зах.), разразаць’ (Сержп. Пр., Кліх, Вешт. 1, Гарэц.). Укр.кроіти, рус.кроить, ст.-рус.кроити ’тс’, балг.кроя, макед.крои, серб.-харв.кро̀јити, славен.kròjiti ’тс’, польск.kroić, чэш.krojiti, славац.krojiť, в.-луж.krejić, палаб.krüjĕ ’тс’. Прасл.krojiti — адыменны дзеяслоў, паходзіць ад krojь (Ваян, Gram. comp., 3, 417–418). У сваю чаргу прасл.krojь ад першаснага дзеяслова *kriti, які не мае надзейных балтыйскіх адпаведнікаў (параўн., аднак, Атрэмбскі, SI, 177, які звязвае са славянскім дзеясловам літ.raikýti ’рэзаць’). Іншыя індаеўрапейскія паралелі ўскладнены n‑дэтэрмінатывам: ст.-грэч.κρίνω, лац.cerno < *crino ’раздзяляць’ (Трубачоў, Эт. сл., 12, 181–182). Параўн. асабліва семантычна блізкія лац.cerno ’прасяваю’ і рус.кроить ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́шча1 ’месца (крыніца, камень) у лесе, сярод балота, надзеленае надзвычайнай сілай; святое месца’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Шат., Касп., Доўн.-Зап.), ’капліца’: абракацца хадзілі людзі ў прошчу (светлаг., SOr, 39, 356); ’багамолле’ (Нас.). Укр.про́ща ’паломніцтва; адпушчэнне грахоў; надмагільная прамова’, рус.про́ща ’адпушчэнне грахоў, цудоўнае выздараўленне’, ст.-рус.проща ’тс’. Паводле Фасмера (3, 387), узыходзіць да *prostja ад prostъ (гл. просты), першапачаткова ў значэнні ’вольны’, параўн. ст.-бел.простый ’свабодны, вольны’, у тым ліку ’вольны ад хваробы, грахоў’, чэш.prostiti ’вызваліць’, ст.-рус.простити ’зрабіць здаровым’, укр.прости́ти ’дараваць’, што паўплывала на першасную семантыку слова (гл. ЕСУМ, 4, 606).
Про́шча2 ’неахайніца’ (Касп.). Этымалагічна ўзыходзіць да просты (гл.), г. зн. ’непрыбраная, недагледжаная жанчына’; да семантыкі параўн. проставалосая ’з непрычасанымі валасамі на галаве’, да фанетыкі ст.-бел.прощъ ’проста, прама’. Параўн. яшчэ прасцяк, прастуха і да т. п.