сіла́біка, ‑і, ДМ ‑біцы, ж.

Сілабічная сістэма вершаскладання, якая звычайна выкарыстоўваецца ў мовах з пастаянным слоўным націскам. Малады Купала настойліва імкнуўся канчаткова вызваліць верш ад неўласцівай беларускай мове сілабікі і тым, самым расчысціць шлях для імклівага развіцця нашай паэзіі. Ярош.

[Ад грэч. syllabē — склад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэ́зіс ‘палажэнне’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ‘навуковы вывад’ (Ласт.). З лацінскага навуковага тэрміна thesis ‘тс’, які, у сваю чаргу, са ст.-грэч. θωσις; шлях пранікнення позні, хутчэй за ўсё, праз рус. тезис, параўн. Арол, 4, 54; ЕСУМ, 5, 535. Гл. тэза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кладагене́з

(ад гр. klados = парастак + -генез)

шлях эвалюцыі жывёльных арганізмаў, які прыводзіць да ўзнікнення ў выніку дывергенцыі вялікай колькасці відаў, родаў, сямействаў і г.д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пад’язны́:

пад’язны́ шлях Zfahrtsweg m -(e)s, -e; чыг Nbenbahn f -, -en, Zfahrtsgleis n -es, -e;

пад’язна́я даро́га nfahrtsweg m, Zfahrtsstraße f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

птушы́ны Vgel-, Geflügel-;

птушы́ны двор Geflügelhof m -(e)s, -höfe;

Птушы́ная Даро́га астр гл Млечны Шлях;

з вышыні́ птушы́нага палёту aus der Vgelperspektive

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

weave [wi:v] v. (wove, woven)

1. ткаць; пле́сці; віць;

weave a way пракла́дваць шлях;

weave a nest віць гняздо́

2. выду́мваць, прыду́мваць;

weave a story выду́мваць раска́з;

weave a plan распрацо́ўваць план

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

road

[roʊd]

n.

1) даро́га f., гасьці́нец -ца m.

country road — прасёлкавая даро́га, прасёлак -ку m

2) шляхm.

a road to peace — шлях да мі́ру

3) чыгу́нка f.

4) рэйд -а m. (стая́нка караблёў)

- across the road

- be in the road

- get in one’s road

- on the road

- take to the road

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Непутны́ ’разбэшчаны, непаслухмяны’ (Яўс.), непутньш ’малапутны, бесталковы’ (Бяльк., Янк. Мат.), нёпуць ’бязладны чалавек, шалапут’ (Мат. Маг.), непуцьцё ’шалапутны, распусны, бяспутны чалавек’ (мсцісл., З нар. сл.), ’недарэчнасць’ (Бяльк.). Да путны (гл.), шлях семантычнага развіцця дэманструе тураўск. нёпуць ’распусніца, бездараж’ і ’бесталковы чалавек’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trasa

tras|a

ж. траса, шлях;

~a narciarska — лыжная траса;

być w ~ie — быць у дарозе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pilotować

незак.

1. ав. пілатаваць;

2. мар. праводзіць судны;

3. жарг. kogoпаказваць шлях каму; суправаджаць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)