небара́ка м., ж. разм. ármes Ding, ármes Geschöpf; ármer Mann, ármer Téufel, ármer Schlúcker (толькі м.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шку́рны

1. (які мае адносіны да шкуры) Fell;

2. разм. (які дбае толькі пра сябе) éigennützig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ǘbererfüllen

неаддз. (аддз. толькі ў inf з zu) vt перавыко́нваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

néuerdings

adv няда́ўна, то́лькі што, за апо́шні час, зноў, нано́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hardly [ˈhɑ:dli] adv.

1. наўра́д; малавераго́дна;

There’s hardly any time left. У нас зусім не засталося часу.

2. ледзь, як то́лькі;

Hardly had she found the place to hide, when the door burst open. Ледзь толькі яна знайшла месца, каб схавацца, як дзверы расчыніліся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

макры́ца, -ы, мн. -ы, -ры́ц, ж.

1. Невялікая ракападобная жывёліна з вялікай колькасцю ножак, якая жыве ў сырых месцах.

2. толькі адз. Аднагадовае пустазелле з паўзучым сцяблом і дробнымі белымі кветачкамі, якое расце ў сырых месцах.

|| прым. макры́цавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кар’еры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які імкнецца зрабіць кар’еру (у 1 знач.) і клапоціцца толькі пра асабісты поспех, не зважаючы на інтарэсы іншых.

|| ж. кар’еры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кар’еры́сцкі, -ая, -ае.

Кар’ерысцкія планы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зве́рху, прысл.

1. У напрамку ўніз.

З. пасыпалася лісце.

Глядзець з. ўніз (таксама перан.: адносіцца да каго-н. з пагардай, высакамерна).

2. З боку вышэйстаячых органаў.

Дырэктыва з.

3. Па паверхні, у верхняй частцы чаго-н.

Тлушч плавае з.

Масла сапсавалася толькі з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спажыве́ц, -жыўца́, мн. -жыўцы́, -жыўцо́ў, м.

1. Асоба або арганізацыя, якія спажываюць прадукцыю чыёй-н. вытворчасці.

Тавары для масавага спажыўца (для масавага пакупніка).

2. перан. Той, хто імкнецца да задавальнення толькі сваіх патрэб (неадабр.).

|| прым. спажыве́цкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Спажывецкая кааперацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. толькі мн. Гульня, удзельнікі якой у якасці штрафу выконваюць якія-н. жартоўныя даручэнні.

Гуляць у фанты.

2. Рэч, якая аддаецца ўдзельнікам гэтай гульні для жараб’ёўкі.

3. Заданне, якое даецца ўдзельніку гульні ў якасці штрафу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)