лы́жнік ~ры́ў двухкіламетро́вую дыста́нцыю за дзе́сяць міну́т — лы́жник покры́л двухкилометро́вую диста́нцию за де́сять мину́т;
п. вале́та да́май — покры́ть вале́та да́мой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысту́пна, прысл.
Абл. Зручна, лёгка (ісці). Перад самай вёскай Тышкевіч загадаў людзям разгарнуцца ланцужком. Снег пад гарой мелкі, ісці было прыступна.Асіпенка.Ісці па ямах босай было мякка і прыступна.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разасла́цца, рассцелецца; зак.
Раскінуцца, распасцерціся на паверхні чаго‑н. Гэтай раніцай выпаў першы снег і белай коўдрай разаслаўся на шырокіх прасторах.Гурскі.А ўдаль, з-пад калёс гаваркіх, Разаслаўся гасцінец.Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таню́сенькі, ‑ая, ‑ае.
Вельмі тоненькі. Аж гляджу — трымае мая Ганна аберучкі цэлы сувой палатна, танюсенькага, бялюсенькага, бы снег той.Кірэйчык.І чайкі, нібыта прачнуўшыся пасля працяглага сну, плакалі танюсенькімі галасамі.Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tajać
незак.
1. раставаць, таяць;
śnieg już taje — снег ужо растае;
2. сагравацца;
3.перан. расчульвацца, млець
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
roztajać
roztaja|ć
зак. растаяць, растаць;
śnieg ~ł — снег растаў;
serce w nim ~ło — сэрца яго растаяла
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
церусі́цца
1. (сыпацца) sich schütten;
2.: (прадождж) es níeselt, es tröpfelt, es spritzt;
3. (праснег) es schneit in féinen Flócken
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
забіва́цьI
1. töten vt, úmbringen*vt, ermórden vt;
2. (папа даць – пра ваду, пыл, снег) gelángen vi (s), hinéinkommen*vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Перадра́га, (пырыдря́га) ’непагадзь (дождж, слата, снег)’ (кам., ЖНС), рус.передря́га ’тс’. Русізм (?). Да пера- і ⁺драга/дря́га́, якое да прасл.*dręga, *dręgy < *dręgati, звязанага этымалагічна з *dŕ̻gati (рус.дёргать), *drъgati (параўн. дры́гаць) і з drъžati (усх.-маг.дрыжаць) (SP, 4, 221–222).