Verbum

паднача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Зрабіць падуладным; падпарадкаваць. [Ермакоў], хоць і быў упарты і самалюбівы, умеў аднак падначаліць свае жаданні развагам. Мележ.

павыка́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Выказаць, сказаць усё, многае. Павыказваць свае думкі.

2. Разм. Выдаць, удаць усіх, многіх. Павыказваць вінаватых.

пераве́зціся, ‑вязуся, ‑вязешся, ‑вязацца; ‑вязёмся, ‑везяцеся; пр. перавёзся, ‑везлася і ‑вязлася, ‑везлася і ‑вязлося; зак.

Разм. Перавезці свае пажыткі на новае месца жыхарства.

абамле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які страціў прытомнасць. // Анямелы, здранцвелы. Абамлелы ад страху. □ Гуслі строіць [гусляр] свае, — струны звонка звіняць, Жменяй водзіць па іх абамлелай. Купала.

лаўка́ч, ‑а, м.

Разм. Пранырлівы чалавек, які ўмее выгадна ўладкоўваць свае асабістыя справы. [Леснічыха:] — Ён з тых лаўкачоў, што ўсюды сваю выгаду знойдуць. Асіпенка.

раскара́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Раскарачыць свае ногі. Яшчэ імгненне — і Сцяпан, раскарачыўшыся, прыгнуўшы галаву, стаў ірваць з-за плячэй вінтоўку... Навуменка.

сортаабнаўле́нне, ‑я, н.

Перыядычная замена насення раяніраванага сорту, які пагоршыў свае гаспадарчыя і біялагічныя якасці, больш высакаякасным насеннем таго ж сорту. План сортаабнаўлення.

сябелюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які любіць толькі сябе, клапоціцца толькі пра свае інтарэсы; эгаістычны. Чалавек сябелюбівы, .. [Шаройка] быў помслівы і ніколі не дараваў крыўды. Шамякін.

трэд-юніяні́зм, ‑у, м.

Апартуністычная плынь у рабочым руху, якая абмяжоўваю свае задачы барацьбой за ажыццяўленне эканамічных патрабаванняў рабочых, не закранаючы асноў капіталізму.

[Англ. trade-union.]

учасці́ць, учашчу, учасціш, учасціць; зак., што.

1. Зрабіць больш частым, часцей паўтараць. Учасціць свае паведванні.

2. Зрабіць больш скорым, хуткім. Учасціць рытм руху.