Entschúldigung

f -, -en выбачэ́нне, апраўда́нне

um ~ bítten* — прасі́ць прабачэ́ння

éine ~ vórbringen* — прыне́сці (свае́) прабачэ́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ábwägen

* vt

1) узва́жваць (што-н.)

2) узва́жваць, абду́мваць

séine Wórte ~ — узва́жваць свае́ сло́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

аналі́тык

(гр. analytikos = які адносіцца да аналізу)

1) спецыяліст, які займаецца аналізам рэчываў;

2) перан. той, хто мае схільнасць аналізаваць падзеі навакольнага свету і свае асабістыя адчуванні і перажыванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

workman

[ˈwɜ:rkmən]

n., pl. -men

1) працаўні́к, рабо́тнік -а m.

2) рабо́тнік -а m.

3) ма́йстар свае́ спра́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

majdan, ~u

м.

1. майдан;

2. разм. манаткі;

zwinąć swój majdan — зматаць свае манаткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

samobójczy

samobójcz|y

самагубны;

gol ~y (bramka ~a) спарт. гол у свае вароты; аўтагол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bary

мн. плечы;

wziąć na swoje bary — узяць (узваліць) на сябе (на свае плечы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заарандава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Узяць у арэнду. Моўша ліквідаваў свае справы і перабраўся ў Панямонь, а скарбовую зямлю заарандаваў дзядзька Марцін. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразла́зіцца, ‑лазіцца; зак.

Разм. Разлезціся — пра ўсё, многае. Саламяныя стрэхі, крытыя шмат гадоў назад, асунуліся, паразлазіліся, паказвалі свае збуцвелыя рэбры і цёмныя правалы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакі́слы, ‑ая, ‑ае.

Занадта кіслы, які страціў свае якасці ад доўгага браджэння. Перакіслае цеста. □ Пахла перакіслымі брусціцамі, прэлай саломай, прыхвачаным першым замаразкам грыбам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)