zoologiczny

заалагічны;

ogród zoologiczny — заапарк; заалагічны сад, заасад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́садак, -дка м., сад., с.-х. вы́садка ж., вы́садок, са́женец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адво́дак, -дка м.

1. сад. отво́док;

2. (о пчёлах) отро́ек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́нуты

1. (згублены) verlóren, verlégt;

2. (занядбаны) vernáchlässigt; úngepflegt;

закі́нуты сад ein verwílderter Gárten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verödet

a

1) апусце́лы, пустэ́льны

2) запу́шчаны (сад і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыса́ды, ‑сад; адз. няма.

Дрэвы, пасаджаныя вакол, каля чаго‑н. (дарогі, вуліцы, будынка і пад.). Ад паварота .. [шлях] быў абсаджаны густымі бярозавымі прысадамі. Мележ. Вуліц было некалькі, падзеленых на кварталы аднолькавых памераў і ўпрыгожаных строгімі шнурамі прысад. Паслядовіч. Недзе ў бальнічных прысадах плакалі кнігаўкі. Пташнікаў. Рэспублікі сталіца, Любімы горад-сад! Палацы, камяніцы У зелені прысад. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раза́рый, ‑я, м.

Разм. Тое, што і ружоўнік. [Купала] .. вадзіў аглядаць сад, зусім па-дзіцячы радуючыся даволі вялікаму разарыю, якім ён асабліва ганарыўся. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Садаві́к, садо́вы грыб ’шампіньён’ (гродн., ЛА, 1). Да садовы < сад; магчыма гаворка ідзе пра культурныя шампіньёны ў процілегласць дзікарослым. Не выключана запазычанне з польскай, улічваючы лінгвагеаграфію.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

глу́хнуць несов., в разн. знач. гло́хнуть;

стары́ ~не — стари́к гло́хнет;

~не мато́р — гло́хнет мото́р;

сад пачына́е г. — сад начина́ет гло́хнуть;

пачу́цці г. — чу́вства гло́хнут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шмыгнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Хутка і непрыкметна выйсці адкуль‑н. Вышмыгнуць з пакоя ў сад. // Нечакана вырвацца, выслізнуць. Птушка вышмыгнула з рук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)