Máßnahme
f -, -n мерапрые́мства
~n tréffen* [ergréifen*] — прыма́ць ме́ры, рабі́ць за́хады
~n verfügen — назнача́ць ме́ры [мерапрые́мствы]
~n éinleiten — намяча́ць мерапрые́мствы
~n féstlegen — распрацава́ць мерапрые́мствы; устанаві́ць ме́ры
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
báden
1.
vt купа́ць, мыць
2.
vi i (sich)
купа́цца, мы́цца
kalt [warm] ~ — прыма́ць хало́дную [цёплую] ва́нну; купа́цца ў хало́днай [цёплай] вадзе́
◊ séine Pläne géhen* ~ — яго́ пла́ны правалі́ліся
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinholen
vt
1) даганя́ць, наганя́ць
2) закупля́ць (прадукты)
3) даста́ць, прыбра́ць, здабы́ць
éinen Rat ~ — ра́іцца, ра́дзіцца
4) прыма́ць
die Fáhne ~ — апуска́ць сцяг
féierlich ~ — урачы́ста сустрака́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Léhrgang
m -(e)s, -gänge
1) педагагі́чны працэ́с
2) навуча́льны курс
in den ~ áufnehmen* — прыма́ць на ку́рсы
es láufen Léhrgänge für Dólmetscher — працу́юць ку́рсы перакла́дчыкаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
remove [rɪˈmu:v] v. (from)
1. выно́сіць; прыма́ць; перастаўля́ць;
Reference books should not be removed from the library. Даведнікі нельга выносіць з бібліятэкі.
2. здыма́ць, зніма́ць;
He removed his hat and gloves. Ён зняў капялюш і пальчаткі.
3. зніма́ць (з пасады)
4. пераязджа́ць, мяня́ць кватэ́ру
5. пазбаўля́цца (ад чаго-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ваява́ць, ваюю, ваюеш, ваюе; незак.
1. Весці вайну супроць каго‑н. Ваяваць да перамогі. // Прымаць удзел у вайне. У імперыялістычную вайну Васіль Хамутоўскі ваяваў з Грыбоўскім у адной часці, жыў у адным акопе. Курто. Брэсцкая зямля ашаламіла разбэшчаных захопнікаў: ваявалі жывыя і мёртвыя, руіны стралялі ва ўпор. «Звязда».
2. перан.; з кім-чым. Змагацца, імкнуцца пераадолець што‑н.; дамагацца ажыццяўлення чаго‑н. З першых жа дзён Максіму прыйшлося ваяваць з сялянскаю кансерватыўнасцю, з неарганізаванасцю клінкоўскіх хлопцаў. Колас. Здалося, што машына пайшла трошкі лягчэй: некалькі кіламетраў можна праехаць, а там зноў прыйдзецца ваяваць са снегам. Кулакоўскі. Ваяваць за якасць работы з механізатарамі .. Ўладзіміру Верамейчыку давялося ўсё лета. Дуброўскі.
3. Разм. Сварыцца; варагаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
apprentice
[əˈprentɪs]
1.
n.
1) чаля́днік -а m., ву́чань раме́сьніка або́ мастака́
2) навічо́к -ка́, пачатко́вец -ўца m.
2.
v.t.
аддава́ць або́ прыма́ць у наву́ку
They apprenticed their son to a blacksmith — Яны́ аддалі́ свайго́ сы́на ў наву́ку да каваля́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
granulate
[ˈgrænjəleɪt]
1.
v.t.
1) драбі́ць, гранулява́ць, ператвара́ць у зярні́сты стан (цу́кар)
2) рабі́ць шурпа́тай паве́рхню
2.
v.t.
1) драбі́цца
2) прыма́ць зярні́сты вы́гляд, рабі́цца шурпа́тай (пра паве́рхню)
Wounds granulate in healing — Ра́на пры заго́йваньні пакрыва́ецца тка́нкай зь зярні́стым вы́глядам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
entwíckeln
1.
vt
1) развіва́ць, разго́ртваць, распрацо́ўваць
2) праяўля́ць, развіва́ць (энергію)
3) фатагр. праяўля́ць
2.
(sich)
1) развіва́цца
2) ператвара́цца
3) вайск. разго́ртвацца, прыма́ць баявы́ пара́дак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
opt [ɒpt] v. выбіра́ць, аддава́ць перава́гу;
You may opt for one opinion or another. Вы можаце аддаць перавагу аднаму меркаванню ці другому.
opt in [ˌɒptˈɪn] phr. v. далуча́цца (да чаго-н.); выка́звацца на кары́сць (чаго-н.)
opt out [ˌɒptˈaʊt] phr. v. не прыма́ць удзе́л, ухіля́цца (ад удзелу ў чым-н.); уніка́ць (чаго-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)