wodúrch
pron, adv з-за чаго́, чым, дзя́куючы чаму́, праз што
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гарні́ла, ‑а, н.
1. Уст. Тое, што і горан (у 1 знач.).
2. Тое, што і горан (у 2 знач.). Бальшавіцкая партыя прайшла праз гарніла першай рускай рэвалюцыі. «ЛіМ». Праз гарніла мук здабыта Наша доля, воля. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераці́снуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пераціснуць.
2. у знач. прым. Шчыльна сціснуты, прыціснуты. Дасюль яшчэ балела пераціснутая шыя і шчымеў гуз на галаве. Нядзведскі. — Жах які, — праз зубы, праз пераціснутае горла выдушыла яна. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасе́яцца, ‑сеецца; зак.
1. Ачысціцца ад прымесей, прайшоўшы праз сіта. рэшата і пад. / у перан. ужыв. Але нічога! З часам усё прасеецца і стане на сваё месца. Гаўрылкін.
2. Прасыпацца праз шчыліну, адтуліну (пра што‑н. сыпучае).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
джэ́мпер
(англ. jumper)
вязаная кофта без каўняра, якая надзяваецца праз галаву.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
праблі́сну́ць сов., прям., перен. проблесну́ть;
праз хма́ры ~ну́ла со́нца — сквозь ту́чи проблесну́ло со́лнце;
ра́дасць ~ну́ла ў вача́х — ра́дость проблесну́ла в глаза́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
athwart
[əˈӨwɔrt]
1.
adv.
на́крыж; упо́перак, наўско́с
2.
prep.
1) упо́перак; праз
to throw a bridge athwart a river — перакі́нуць мост праз раку́
2) су́праць, супро́ць; насу́перак, насупо́р
athwart his plans — насу́перак яго́ным пля́нам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
валачэ́нне, ‑я, н.
Спец. Апрацоўка металу шляхам працягвання праз конусападобныя адтуліны. Валачэнне дроту, труб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вертыка́л, ‑а, м.
Спец. Круг нябеснай сферы, які праходзіць праз зеніт і зададзены пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наара́цца, ‑аруся, ‑арэшся, ‑арэцца; зак.
Разм. Паараць доўга ці праз меру, стаміцца ад арання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)