ільня́нішча і льня́нішча, ‑а, н.

Поле, з якога сабралі лён або на якім папярэдняй культурай быў лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацямне́цца, ‑еецца; зак.

Разм. Тое, што і зацямнець. Удалечыні, дзе ляжала ціхае поле, зацямнелася вялікая вёска. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pole

pol|e

н.

1. поле;

~e orne — ворная зямля;

~e uprawne — ралля;

2. поле; прастора;

~e szachownicy — поле шахматнай дошкі;

~e naftowe — нафтавы раён;

~e bramkowe спарт. плошча варот (брамкі);

~e karne спарт. штрафная пляцоўка;

3. поле; сфера;

~e działania — поле дзейнасці;

~e do popisu — магчымасць праявіць сябе;

padł na ~u walki — загінуў на полі бою;

~e widzenia — поле зроку;

wywieść w ~e — ашукаць, абдурыць;

otwiera się ~e do nadużyć — з’яўляюцца магчымасці для злоўжыванняў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Паступова агаляцца, станавіцца голым (пра лес, поле і пад.). Журба.. ішла не толькі ад таго, што поле галела, што ў ім адчуваўся нядобры, пагібельны подых недалёкай восені. Мележ. // перан. Бяднець.

2. Быць у аголеным стане, выглядаць пустым, голым (пра лес, поле і пад.). Галелі рудыя папары. Гартны. // перан. Жыць бедна. Галеюць дзеці век без хлеба, Падзёрты жончын чаравік. Не маю грош[ай] на патрэбу, — Бо я мужык, дурны мужык. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Паспо́лька ’рэчка, якая працякае праз поле’ (беласт., Сл. ПЗБ). Відаць, з + паўзполька, якое з выразу паўз поле. Аналагічна слаўг. паўзполле ’месца ўздоўж поля’ (Яшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́ин высок. во́ін, -на м.;

◊

оди́н в по́ле не во́ин погов. адзі́н у по́лі не во́ін;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аграфі́рма

(ад лац. ager = поле + ням. Firma = фірма)

прадпрыемства па вытворчасці і рэалізацыі сельскагаспадарчай прадукцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

былі́нка ж. (стебелёк травы) были́нка;

◊ адна́ як б. ў по́лі — одна́ как были́нка в по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікрарэлье́ф, ‑а, м.

Рэльеф мясцовасці з ваганнямі вышынь у некалькі метраў; проціл. макрарэльеф. Поле з рэзка выражаным мікрарэльефам.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і рэльеф.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баранава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад баранаваць.

2. у знач. прым. Апрацаваны, разрыхлены бараною. Баранаванае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)