ландра́с

(дацк. Landrace, ад land = краіна + race = парода)

беконная парода свіней, выведзеная ў Даніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pointer [ˈpɔɪntə] n.

1. infml намёк; пара́да; падка́зка

2. ука́зка

3. паказа́льнік; стрэ́лка (вымяральнага прыбора)

4. по́йнтар (парода паляўнічых сабак)

5. comput. паказа́льнік, спасы́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Andalusian

[,ændəˈlu:ʒən]

1.

adj.

андалюзі́йскі

2.

n.

1) андалюзі́ец -йца m.

2) паро́да сво́йскае пту́шкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acidic

[əˈsɪdɪk]

adj.

1) кісло́тны

acidic ions — кісло́тныя іёны

2) кі́слы

acidic rock — кіслая паро́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апо́ка ​1, ‑і, ДМ апоцы, ж.

Спец. Прыстасаванне, у якім робіцца ліцейная форма.

апо́ка ​2, ‑і, ДМ апоцы, ж.

Асадкавая цвёрдая лёгкая горная парода, багатая на крэменязём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bóxer

m -s, -

1) баксёр (спартсмен)

2) баксёр (парода сабак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

leghorny

мн. с.-г. легорн (парода курэй);

hodować leghorny — гадаваць легорнаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нажда́к, ‑у, м.

Горная парода, якая складаецца з дробных зярнят карунду і прымесей іншых мінералаў. // Парашок з гэтага мінералу, які ўжываецца для шліфоўкі або чысткі металічных вырабаў, шкла і пад.

[Цюрк. nadžak.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слаі́сты blättrig; Schícht(en)-, aus Schíchten bestéhend, geschíchtet;

слаі́стыя во́блакі геагр Schíchtwolken pl;

слаі́стая паро́да геал Schíchtgestein n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

igneous

[ˈɪgniəs]

adj.

1) агнявы́

2) Geol. вулькані́чны

Granite is an igneous rock — Грані́т — агнява́я паро́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)