нейтралітэ́т, -у, М -тэ́це, м.
1. Міжнародна-прававое становішча дзяржавы, якая не прымае ўдзелу ў вайне, што вядзецца паміж іншымі краінамі, і захоўвае з імі мірныя адносіны, не ўваходзіць у ваенна-палітычныя блокі.
Захоўваць н.
2. перан. Неўмяшанне ў чужыя спрэчкі, у барацьбу паміж двума бакамі.
○
Пастаянны нейтралітэт — знешнепалітычны курс шэрагу дзяржаў, якія ўзялі абавязацельства не прымаць удзелу ў вайне, захоўваючы права на самаабарону, а ў мірны час праводзіць міралюбівую знешнюю палітыку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
су..., прыстаўка.
1. Ужыв. пры ўтварэнні назоўнікаў і абазначае:
1) сумеснасць, саўдзел, напр.: сунаймальнік, суадказчык, сустаршыня;
2) падабенства, напр.: суглінак, супесак, сукравіца;
3) сукупнасць, зборнасць, напр.: суквецце, суплоддзе.
2. Ужыв. пры ўтварэнні прыметнікаў і абазначае:
1) суадноснасць пэўнай якасці паміж прадметамі, напр.: суадносны, сугучны;
2) збліжэнне, супадзенне ў прасторы або ў часе, напр.: сучасны, сумежны.
3. Ужыв. пры ўтварэнні дзеясловаў і абазначае сумеснасць, суправаджэнне або ўстанаўленне суадносін паміж чым-н., напр.: сумясціць, суіснаваць, суаднесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даўжыня́, -і́, мн. даўжы́ні, даўжы́нь, ж.
1. Працягласць лініі, плоскасці, цела паміж двума крайнімі іх пунктамі.
Змераць даўжыню стала.
Меры даўжыні.
Д. вуліцы.
Д. ракі.
2. Працягласць у часе.
Д. рабочага дня.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
брыгадзі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Кіраўнік брыгады (у 2 знач.).
Калгасны б.
2. Ваенны чын у рускай арміі ў 18 ст., сярэдні паміж палкоўнікам і генералам.
|| прым. брыгадзі́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зво́дніцтва, -а, н. (пагард.).
1. Карыслівае пасрэдніцтва паміж мужчынам і жанчынай для садзейнічання ўступленню іх у любоўную сувязь.
2. Пляткарства, нагаворы або падбухторванне да якіх-н. дрэнных учынкаў.
|| прым. зво́дніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раздзяля́льны, -ая, -ае.
1. Які дзеліць што-н., абазначае раздзел, раздзяленне.
Раздзяляльная рыса.
2. У граматыцы і логіцы: які выражае або абазначае выбар паміж дзвюма або больш думкамі, магчымасцямі (спец.).
Раздзяляльныя адносіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хі́бнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. Памылка, няправільнасць, недакладнасць.
2. Розніца паміж сапраўднай велічынёй чаго-н. і велічынёй, атрыманай пры вымярэнні; адхіленне ад зададзенай велічыні; недакладнасць (спец.).
Абсалютная х.
Адносная х.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разры́ў, ‑рыву, м.
1. Дзеянне і стан паводле дзеясл. разрывацца 1 — разарвацца (у 1, 2 знач.).
2. Прастора, якая ўтварылася паміж разарванымі часткамі чаго‑н. Нарэшце палотнішча разарвалася, і, быццам у гэты разрыў, дождж ужо лінуў як з вядра. Карпаў. Туман увачавідкі радзеў, у праясненых разрывах яго ўжо зусім выразна мільгалі лапікі маку, камяні. Быкаў. // Прамежак у часе, перапынак. [Алена:] — Я баюся, каб не было разрыву паміж сціртаваннем і жнівом. Мележ. // перан. Адсутнасць адпаведнасці, узгодненасці паміж чым‑н. Разрыў паміж тэорыяй і практыкай. Разрыў паміж вымаўленнем і напісаннем.
3. Поўнае спыненне якіх‑н. адносін паміж кім‑н. Нарэшце, Андрэй Цітавіч не мог не лічыцца з тым, як успрымуць людзі яго разрыў з Кацярынай. Марціновіч.
•••
Разрыў сэрца — разрыў сценкі левага жалудачка сэрца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
correlation [ˌkɒreˈleɪʃn] n. (between) узаемасу́вязь, суадно́сіны;
a high correlation between unemployment and crime це́сная ўзаемасу́вязь памі́ж беспрацо́ўем і злачы́ннасцю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
разыхо́джанне ср., в разн. знач. расхожде́ние;
р. лі́ній — расхожде́ние ли́ний;
р. прамянёў — расхожде́ние луче́й;
р. по́глядаў — расхожде́ние взгля́дов;
р. памі́ж дахо́дам і расхо́дам — расхожде́ние ме́жду дохо́дом и расхо́дом;
2. мн., перен. тре́ния;
памі́ж і́мі пачалі́ся ~нні — ме́жду ни́ми начали́сь тре́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)