überhaben
vt
1)
er hat den Má ntel über — ён накі́ нуў паліто́
2)
er hat es über — разм. гэ́ та яму́ надаку́ чыла [абрды́ ла]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Капта́ н , кафтан ’даўнейшая двухбортная верхняя адзежына з доўгімі поламі’ (ТСБМ , Нас. , Серб. , Яруш. , Малч. , Гарэц. , Шат. , Бяльк. ), ’кароткае паліто на кудзелі’ (навагр. Нар. сл. ), ’пінжак’ (Сцяшк. , Бяльк. , Касп. , бяроз. Выг. ), кыпта́ н , кыхта́ н ’тс’ (Бяльк. ), ’безрукаўка’ (Малч. ), ’кофта’ (Сл. паўн.-зах. ; глус. , маг. Янк. Мат. ; Нас. ; Сцяц. , зэльв. ; Сцяшк. ; Зн. дыс. ; Тарн. ; карэліц. , петрык. Шатал. ), ’жаночая сукенка’ (Бяльк. ; міёр. Нар. словатв. ). Ст.-бел. каптанъ , кафтанъ , кахтанъ (XVI ст.), ’кафтан’, запазычанае з перс. chäptan пры пасрэдніцтве тур. kaftan ’доўгая верхняя адзежына’ (Слаўскі , 2, 20; Булыка, Запаз. 144).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
замачы́ ць сов.
1. (сделать мокрым, залить водой ) замочи́ ть;
з. спадні́ цу — замочи́ ть ю́ бку;
з. бо́ чку — замочи́ ть бо́ чку;
2. перен. разг. отметить выпивкой ) вспры́ снуть;
з. но́ вае паліто́ — вспры́ снуть но́ вое пальто́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
podpinka
podpink|a
ж.
1. чахол (на коўдру
kołdra z ~ą — коўдра з чахлом;
2. прышпільная падкладка (у паліто
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
snug [snʌg] adj.
1. уту́ льны; зру́ чны, выго́ дны
2. шчы́ льна дапасава́ ны (пра адзенне );
Her coat was a snug fit. Паліто добра сядзела на ёй.
♦
to be (as) snug as a bug in a rug infml , joc. а́ ць сябе́ як жа́ ба ў бало́ це; ве́ льмі ўту́ льна ўладкава́ цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
поде́ ржанный
1. прич. а́ ны;
2. прил. а́ ны; (бывший в употреблении) ужыва́ ны; (поношенный) но́ шаны; (старый) стары́ ;
магази́ н поде́ ржанных веще́ й магазі́ н ужыва́ ных (стары́ х) рэ́ чаў;
поде́ ржанное пальто́ пано́ шанае паліто́ ;
поде́ ржанная кни́ га патрыма́ ная (ужыва́ ная) кні́ га.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пу́ тца ’прывязка ў цэпа’ (ашм. , Сл. ПЗБ ), путцо ’тс’ (ДАБМ , камет’., 829), пущо ’тс’ (смарг. , Сцяшк. Сл. ), пу́ цца ’тс’ (Бяльк. ), пу́ тца ’гафтачка’ (Ян. ), пу́ цца ’пяцелька’ (ветк. , Мат. Гом. ), ’вешалка (у паліто )’ (Мат. Гом. ), параўн. рус. пу́ тце , путцо , пу́ ца , пуцо ’прывязка ў цэпа; раменьчык на нагах лоўчых птушак’, польск. pętca , pęca ’раменьчык на ножках лоўчага сокала’, ст.-польск. pęczca ’тс’ (XVI ст.), ст.-чэш. putce ’гайданкі’, н.-луж. pyśco ’тс’, харв. puce , мн. л. рыса ’перавязка на ногі авечак, кароў; пяцелька’ (памянш. аjxputo ’пута’, Скок , 3, 65). Гл. пута .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ску́ ра , -ы, ж.
1. Верхняе покрыва цела чалавека і жывёлы.
С. на руках гладкая.
2. Вырабленая шкура жывёлы.
Паліто з натуральнай скуры.
3. перан. і пад. ). Пра жыццё, існаванне, дабрабыт (разм. ).
Свая с. даражэй.
◊
Вылазіць са скуры — старацца з усіх сіл.
Скура ды косці — пра вельмі худога чалавека.
Скура свярбіць — пра няўрымслівага, неспакойнага чалавека, які быццам просіцца на пакаранне.
|| памянш. ску́ рка , -і, Д М мн. ж. знач. ).
|| прым. ску́ рны , -ая, -ае (да 1 знач. ).
Скурныя захворванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пачы́ сціць , ‑чышчу, ‑чысціш, ‑чысціць; зак. , каго-што .
1. Зрабіць чыстым, вычысціць. Пачысціць паліто . Пачысціць зубы. □ Мы пагаліліся, апранулі новыя гімнасцёркі, пачысцілі боты і пайшлі. Няхай .
2. Зняць, выдаліць непатрэбнае, рыхтуючы да чаго‑н. Пачысціць яблыкі на кампот. □ Якуб дастаў з ночваў ладнага шчупака, пачысціў яго, потым прынёс трэсак, пачаў рыхтаваць малым снеданне. Лупсякоў .
3. Разм. Аграбіць, абрабаваць. Чужынцы абадралі Мінск як ліпку, пачысцілі і ўсю Беларусь. Рамановіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскро́ іць , ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак. , што .
1. Кроячы, выкройваючы адзенне або боты, разрэзаць (тканіну, скуру і пад.). Раскроіць матэрыял на касцюм. // Раскроіць паліто .
2. Парэзаць на часткі (пераважна пра хлеб). [Служанка] наліла яшчэ кавы і раскроіла на дзве лустачкі апошні на талерцы акрайчык хлеба. Брыль .
3. Разм. Нанесці глыбокую сечаную рану; рассячы. [Марыля] махнула рыдлёўкай і адным ударам раскроіла .. [фашысту] чэрап. Чорны .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)